آکورد دوست من
تو دور میشی
دوست من
پشت ابرهای تیره و سرد
سوار
اسبی از آهن
به سوی
سایه ها میری
صدایی
گنگ و نامفهوم
شبیه
خنده ای در دور
تو دور میشی
دوست من
تو هم یروز اروم میشی
یه دسته مرغ دریایی
یه راه دور و طولانی
نشسته روی جریان های سیال فراموشی
ازاینجا میشه پر زد رفت
از این دنیای یخ بسته
که تنها راه این دنیا فقط پرواز و پروازه
تو دور میشی
دوست من
زیر بارونی از گل