آکوردهای علی عظیمی

آهای فلک که گردنت از همه مون بلند تره به ما که خسته ایم بگو خونه ی باهار کدوم وره خونه ی باهار کدوم وره خونه ی باهار کدوم وره کمک کنین هلش بدیم چرخ ستاره پنجره رو آسمون شهری که ستاره برق خنجره گلدون سرد و خالی رو بذار کنار پنجره بلکه با دیدنش یه شب وا بشه چن تا حنجره به ما که خسته ایم بگه خونه ی باهار کدوموره خون

دارم یه راهی رو می‌رم پر از سنگ و خار سرزنش‌ها رو شنیدم ولی گوشم نیست بدهکار بذار چلچله‌ها بخونن که شده چل‌چلیم ای کاش که هیچ‌وقت کم نشه از این خل و چلیم از این سودای آغازی دوباره از این سر که سامانی نداره از این شاخه به اون شاخه پریدن که این قصه سرانجامی نداره می‌خوام برم یه جای دوری فرار کنم از تقدیر ز

مثل نفس لازممی جونم بهت بنده بدون تو یه لحظه ام لبام نمیخند بدبین بد بینم بدون تو به اینده نگو که از حال دلم چیزی نمیدونی یعنی توام بدون من انقد پریشونی بیا یه کاری کن برام بیا که میتونی ماه شبای من هنوزم گوشه قلبم خونته بیا که یادم میره دردام وقتی سرم رو شونته آخه شبیه تو عزیزم هیشکی بلد

مشکلم بخت بد و تلخی ایام نیست مشکلم پوشوندن پینه ی دستام نیست مشکلم نون نیست آب نیست برق نیست مشکلم شکستن طلسم تنهاییست عاشقونست یک روزی هم حل میشه یا که از بارش زانوی من خم میشه که زنهــــــــــــــــــــار ...زنهار که من باد میشم میرم تو موهات حرف میشم میرم تو گوشات فکر میشم تو کله ات من بنز میشم میرم زیر پات فقر میشم میرم تو جیبات گرگ میشم میرم تو گله ات صد تا طرفدار داری و همه تو رو دوست دارن و ذهن گرفتار داری د

آدم بدون غم، نمیشه راه بی پیچ‌و‌خم، نمیشه آرزوی کم، نداریم آرزو که کم، نمیشه خسته‌م از کلامِ قصار و راویانی که قصد می‌کنند در شفای حال من تاریکم فردا سراغ من، بیا یک روزِ زیبا سراغ من، بیا امروز از هم گسستم اگه بال و پر شکستم و به پرتگاه غم رسیده گام‌های من چو غرق خاطراتم و غریق بی نجاتم و بی خواب و زابراهم و طوفانِ حال من تاریکم فردا سراغ من، بیا یک روزِ زیبا