آکوردهای علیرضا عصار

کیه که آخر دیوونگیه واسه چشات کیه جز من که می میره واسه لحن خنده هات کی برات قصه میگه شبا که خوابت نمیره کیه پا به پات میآد وقتی که بارون میگیره کیه وقتی تشنته تو ابرا بلوا می کنه اگه یه جرعه بخوای کویرو دریا می کنه یه شب موی تورو به صد تا مهتاب نمی ده خودش میسوزه ول

به تو من آفرین میگم‌ برای اوج زیباییت نشستی بین ماه و گل‌ دیگه سخته شناساییت تو عشق و زندگی من‌ ‌ رفیق و دوستم هستی نه تنها توی قلب من‌ تو زیر پوستم هستی دوباره از سر عادت‌ قسم خوردم به جان تو به چه زیبایی اسم من‌ در اومد از دهان تو از نفسهای تـــو بوده‌ که به من هوا رسیده بی نیازم از همه چ

ای تو همزبون با من بمون ، ای تو همصدا با من بخون ، بخون بخون ای خورشید مهربون به ابر آسمون بگو به حال من بباره شاید خبری باز دوباره از یارم واسم بیاره خورشید مهربون به ابر آسمون بگو به حال من بباره شاید خبری باز دوباره از یارم واسم بیاره ، بیاره

6 mj7 عجب شوخی بی جایی‌ عجب هشدار بی گاهی که با این زورق بشکسته و دریای مشکل ها  6 mj7 جَرَس فریاد می‌دارد که بَربندید مَحمِل‌ها پس از عمری که گشتم عاقبت‌ آگه ز راه و رسم منزلها کنون باید روم جایی‌ که خون افتاده در دلها بگویید ای عاشقان‌ ای رستگان ا

ای عاشقان ای عاشقان؛ دل را چراغانی کنيد! ای می فروشان شهر را انگور مهمانی کنيد معشوق من بگشوده در روی گدای خانه اش… تا سر کشم من جرعه ای؛ از ساغر و پيمانه اش بزم است و رقص است و طرب مطرب نوايی ساز کن… در مقدم او، بهترين تصنيف را آواز کن مجنون بوی ليلیم در کوی او جايم کنيد همچ

خیال نکن نباشی بدون تو میمیرم گفته بودم عاشقم خوب حرفمو پس میگیرم خیال نکن نمونی کارم دیگه تمومه لیلی فقط تو قصه است جنون دیگه کدومه؟ کی میگه تو نباشی ستاره بی فروغه بذار همه بدونن که عاشقی دروغه تو برده ای میخواستی که حرفتو بخونه برای تو بسوزه به پای تو بمونه عروسکی میخواستی رو طاقچتون بکاریش

ای تو جاری توی رگهام صدای پای نفسهام ای که بوی تو رو داره لحظه های خواب و رؤیام فرصت بودن با تو اگه حتی یه نفس بود برای باور بودن همه چیز و همه کس بود فرصت بودن با تو اگه حتی یه نفس بود برای باور بودن همه چیز و همه کس بود کاش می شد ب

میچرخم و میرقصم و مینوشم از این جام بیخود شده از خویشم و از گردش ایام این عشق الهی است حق لایتناهیست این عشق الهی است این شور خداییست آنکس که رخش بیند پاداش نخواهد هیچ بی او به بهشت اندر یک لحظه بپاید بیش این عشق الهی است حق لایتناهیست این عشق الهی است این شور خداییست از خویش برستم من بر سجده نشستم من خویشم همه غیر آمد از غیر گسستم

بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست بگشای لب که قند فراوانم آرزوست ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر کان چهره ی مشعشع تابانم آرزوست گفتی بناز بیش مرنجان مرا برو آن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوست آن دفع گفتنت که برو شه به خانه نیست آن ناز و باز تندی دربانم آرزوست زین همرهان سست

یه طرف فتنه ی زیبایی تو یه طرف هم این دل بی همه چیز من بهم میریزم از غصه ی تو بعد از این دیگه منو بهم نریز دلهره دارم از اینکه یه شبی دست من پنجره رو باز کنه ببینم ماه شدی حتی خدا تورو با عشق بر انداز کنه جای تو تو قلبمه حال من با تو خوشه ترس از دست دادنت داره منو میکشه

چـــــــــشم هــــــــــــــا را چترها را باید بست زیر باران باید رفت فکر را خاطره را زیر باران باید برد با همه مردم شهر زیر باران باید رفت دوست را زیر باران باید دید عشق را زیر باران باید جست هر کجا هستم باشم آسمان مال من است پنجره فکر هوا عشق زمین مال من است هر کجا هستم باشم آسمان مال من است

قحطی برای پرنده اگر دانه می شود روزی پدر صاحب یک خانه می شود دقت کن این قافله هر بار عازم است برخورد دزدها چه صمیمانه می شود خون ریختن حادثه ای دلخراش نیست وقتی جنون عادت روزانه می شود دیدی از دیدن یک اتفاق بد آدم چگونه یک شبه دیوانه میشود پیداست در قاعده شهر کورها

ای تو هم زبون با من بمون ای تو هم صدا با من بخون ای خورشید مهربون ب ابرا اسمون بگو ب حال من بباره شاید خبری باز دوباره از یارم واسم بیاره بیاره بیاره بیاره بیاره ای تو اواز من تویی تو اغاز من ای نغمه ی ساز من تویی بال پرواز من