آکوردهای شادمهر عقیلی

هر بار رفتنی شدی راهتو بستم تا نری هر بار برگشتی به من حس کردم از قبل دورتری هر بار برگشتی به من یه زخم تازه تر زدی هر بار برگشتی ولی برای رفتـــــــن اومدی اینقد تکرارم نکن نذار برات عادت بشم اگه نمی مونی نیا نــذار آلوده ت بشم اگه نمی مونی نیا

عمراً اگه لنگمو پیدا کنی هر جوری خواستی با دلش تا کنی می‌خوام بهت خوبی کنم آخرش اما شر میشه دیوونه بازی‌های من واسه تو دردسر میشه عمراً اگه لنگمو پیدا کنی هر جوری خواستی با دلش تا کنی من به خیال سادگیم یه کار بهتر می‌کنم کارمو از اینی که هست پیشت خراب‌تر می‌کنم خوب می‌دونم که شا

اسمم داره یادم میره چون تو صدام نمیکنی حالا که عاشقت شدم تو اعتنا نمی کنی دل تنگ تر می شم ولی نشنیده میگیری منو هنوز همه حال تو رو از من فقط میپرسنو با اینکه با من نیستی دیوونه میشم ازغمت اصلا نمیخوام بشنوم که اشتباه گرفتمت داشتن تو کوتاه بود اما همونم کم نبود گذشته بودم از همه هیچ کس به غیر تو نبود

لحظه ها همیشه خواستن که تو رو بگیرن از من چه غریب و ناشناسه جاده ی به تو رسیدن همیشه یه چیزی بوده شوقتو از دلم ربوده ولی یک تپش دل من از غمت جدا نبـــوده بیـــا بیــــــا بیا بیا بیـــا بیـــا بیــــــا بیا بیا بیا یه روز چشاتو وا کنی می بینی من تموم

ترانه ی تنهاییام تو اونی که از دنیا می خوام تو وقتی همه نزدیک و دور شدن تو بودی تو حال بدیام عزیزم با تو خط رو غمام کشیدم ببین هر طرفم که می رم می رسه بهت مسیرم ازم بخـــواه دار و ندارم برا چشات از تو قشنگ تر نمی شه داشت شیشه ی عمرمی ه

میون آغــــــــوشت امشب می خوام گــــم شم صدام کنی تا من غرق توهم شم می سوزم از عشــــقت آتیشه تو سینــــــه م از هر طرف میرم چشماتو مـــــــی بـــــیــــــنــــــــــــــم به من حق بده عاشــــق شم گذشتن ازت آســــون نیست خودم دارم بهت میگـــم تو دلم چیزی پنــــهون ن

بازم نشستی رو به روم مات تماشای توام توی چشات خیره می شم درگیر چشمای توام عشقت نشسته تو دلم توی تموم باورم حالا که حست می کنم هر ثانیه عاشقترم امشب که تو پیش منی تو خواب رویایی من غرق تماشای توام عشق تماشایی من آرامش نگاه تو دلتنگیامو می کشه خونه پره از عطر توئه دلم فقط به این خوشه نزدیکتر می شی به م

آسمون توی نگاه پنجره جون می گیره وقتی شب توی چشمام بوی بارون میگیره دل غنچه ها رو نشکن که تن سبز بهار وقتی غصه دار میشه رنگ زمستون میگیره میدونی که بی تو سخته زندگی اما نگات جون سپردن دل منو چه آسون میگیره این اتاق سوت و کور که رنگ و بویی نداره

می خواستمت ولی نموندی پیشم حتی بمونی عاشقت نمی شم فایده نداره اشکو گریه زاری نه خودتو می خوام نه یادگاری دروغ نگو تقصیر این زمو نست هردومون می دونیم اینا بهو نست به جون تو نباشی اصل حاله زندگی بی تو پره عشقو حاله می خواستمت ولی نموندی پیشم حتی بمونی عاشقت نمی شم فایده نداره اشکو گریه زاری نه خودتو می خوام نه یادگاری دروغ نگو تقصیر این زم

قصه دل کندن من از عبور یه غریبه سر گذشت روزگار سوت و کور یه غریبه قصه بودن و رفتن تا ابد همسفرم شد وقتی که آیینه پر شد از حضور یه غریبه قصه بودن و رفتن تا ابد همسفرم شد وقتی که آیینه پر شد از حضور یه غریبه می گذرم از شب و باور می کنم که تموم قصه هام پر از غمه باز دوباره جای ز

مشق سکوتو خط بزن اینجا کسی غریبه نیست نگو که باور نداری حرف دلت رو بنویس دفتر کهنه دلت رنگ غمو دوست نداره بهش نگو تو راه عشق هیچ کسی پا نمیذاره از شب و تنهایی نگو خورشید مون جلوه گره نگو نسیم سحری از کوچه مون نمیگذره از شب و تنهایی نگو خورشید مون جلوه گره نگو نسیم

سفر یعنی تو آهسته از آغوشم جدا میشی دوباره تو حجوم شب شبیه سایه‌ها میشی سفر یعنی جدا میشی جدا میشی سکوت لحظه‌ی رفتن برام تلخ و غم انگیزه سفر یعنی نمی‌بینی چشام از گریه لبریزه سکوت تو غم انگیزه غم انگیزه فراموشم نکن وقتی پشیمونم من این چشمای غمگینو به آغوش تو مدیونم به آغوش تو مدیونم

زندگی باغی بزرگه پره از گلهای تازه هرکسی یه باغچه از عشق برای دلش می سازه دل مهربون آهو چشمه رو تو خواب می بینه قناری تو خاک گلدون به امید گل می شینه نگاه کن رو تن ساقه تاول یه زخم کاری چه کسی با نوک خنجر خط نوشته یادگاری با هجوم تیغ شعله آسمون رنگشو باخته

غم نگاه آخرت تولحظه ی خداحافظی گریه ی بی وقفه ی من تو اون روزای کا غذی قول داده بودیم ما به هم که تن ندیم به روزگار چه بی دووم بود قول ما جدا شدیم آ خر کار توحسرت نبودنت من با خیالتم خوشم با رفتنت از دیار آرزوهامو می کشم کوله بارم پره حسرت تو د

هر چی گفتم بهت نرو نمیرسید بهت صدام تا کی بگردم تو رو لای بغض و گریه هام یاد تو میندازه منو هوای خیس این شهر لالایی میخونه بارون برام آروم نمیشم اون که با خودخواهیاش این عشقو باطل کرد بهم بگو تو بودی یا من) اون که پامونو رفیق موج و ساحل کرد خودت بگو تو بودی یا من

لا لا لا لالا لالالالا لا لالا لا لا لا لالا لالالالا لا لالا یه جوری نگاه میکنی به من انگار که من مقصرم تو که اینو خوب از بر شدی چقدر دیوونم چجوری تونستی بد بشی بری نباشی رد بشی کارته همیشه بندازی ترسو به جونم تو که همه جا به همه میگی مال منه دیوونه ای چرا تو جنگی بسه دیوونگی همه این زندگی قشنگ میشه اگه تو بخندی وقتی که نباشی یه چیزی کمه عکس تو بغل میگیرم اینقده دلم پیشِته اگه نباشی پیشم میمیرم لا لا لا لالا لالالالا لا لا

مسافر خسته ی من بار سفر رو بسته بود تو خلوت آیینه ها به انتظار نشسته بود می خواست که از اینجا بره اما نمیدونست کجا دلش پر از گلایه بود ولی نمیدونست چرا دفتر خاطراتشو رو طاقچه جا گذاشتو رفت عکسای یادگاریشو برای ما گذاشتو رفت دل که به جاده میسپرد کسی اونو صدا نکرد نگاه عاشقونه ای برای اون دع

باورم نمیشه دستات تو دست من نباشن رو درو دیواره خونه گرده تنهایی بپاشن تو همونی که میگفتی تو دنیا هیچکی مثل من پیدا نمیشه تو همونی که میگفتی قلبم ماله تو باشه واسه همیشه باورم نمیشه چشمات بره مال دیگرون شه با غریبه آشنا شه با غریبه مهربون شه تو همونی که میگفتی تو دنیا هیچکی مثل من پیدا نمیشه تو همونی که میگفتی قلبم ماله تو باشه

حالا لای لای لای لالالای حالا لای لای لای لالالای حالا لای لای لای لالالای حالا لای لای لای لالالای صبح که تو چشمای تو خیره میشم زندگی تازه شروع میشه برام من از با توبودن به خدا سرد نمیشم تن تو تن تو آتیش برام تو این اتاق پیچیده بوی تن تو بیا بازم من و تو آغوشت بگیر دوست دارم وقتی که نزدیک منی اسمم و آروم توی گوشم بگی

بعضیا شیشه ییَن بعضیا سنگن مثِ تو بعضیا زلالنو بعضی دو رنگن مثِ تو بعضیا شیشه ییَن بعضیا سنگن مثِ تو بعضیا زلالنو بعضی دو رنگن مثِ تو منو تو، منو تو همسفر یه جاده بودیم یادته هردومون خسته ولی پیاده بودیم یادته وقتی بارون میومد یه گوشه چادر میزدیم دلمون خوش که رسیدنه به صُبحو بلدیم بعضیا شیشه ییَن بعضیا سنگن مثِ تو بعضیا زلالنو بعضی دو رنگن مثِ تو

تو یه ذره هم شبیهِ کسی که پاره ی تنم بود نیستی توعوض شدی که حالاسر هیچ و پوچ توو روم وایمیستی تهِ چشمات امروز دنبالِ یه خرده احساس بودم کمترین حقِ منه من که باهات اینهمه رو راست بودم انقدرِ دور شدی و مغرور شدی که دیگه کور شدی عشقمو نمیبینی توکه میری باخیالِ راحت ولی سرنوشتمونمیبینی سنگ شدی اهلِ جنگ با همه یه رنگ شدی هه باور کردم

باید تو رو پیدا کنم شاید هنوزم دیر نیست تو ساده دل کندی ولی تقدیر بی تقصیر نیست با اینکه بی تاب منی بازم منو خط می زنی باید تو رو پیدا کنم تو با خودت هم دشمنی کی با یه جمله مثل من می تونه آرومت کنه اون لحظه های آخر از رفتن پشیمونت کنه دلگیرم از این شهر سرد این کوچه های بی عبور

ازم نخواه بشینم زیر پایِ دلم که قولشو بزاره زیر پاش من مثل همون تب روزای اول هنوز از دیدن چشم تو داغم تا زیر سایَته آسمون بارونم وصله به حالت خاص چشات هر کی بخواد تورو ببینه قبلش باید این دیوونه ی مست و بخواد سر تو با همه جنگه دلم بزار همه بگن سنگه دلم تو فقط حرف بزن پیش تو که ساکت و بی آهنگه دلم سر تو با همه جنگه دلم بزار همه بگن سنگه دلم تو فقط حرف بزن پیش تو که ساکت و بی آهنگه دلم گوش بده صدای بارون میاد ببین خالیه جامو

ساده بود دل کَندن از اون همه خاطره برات الان خوبی بی من خوش میگذره آرومه شبات تووی دست های من گل نبود پـوچ شد شیرین بود خنده هات زندگیم نـــــوچ شد گیر کردم تو شبی که گفتی باید جدا شیـم چشامو وا میکنم میبندم پیشم شاید تو باشی قرار بود این موقع باشیم کجا ببین حالا کجاشیم

میدونم تو هم به من فکر میکنی شب و روز ولی اون آدم خودخواه و حسودی هنوز میدونم دستِ خودت نیست عوض نمیشی واسه زنده موندنم تو هم نفس نمیشی اما یک روز یجایی که خلوت کردی یه غریبه رو کنارت که دعوت کردی کاشکی هیچ حسی نباشه وقتی که میبوسیش کاش بگی دلت میخواد بازم پیشم برگردیـــــــــــــــــــیــــــــیــی

خونه مون میدون جنگ نیست من به خاطر تو اینجام سر چی باید بجنگیم من ازت چیزی نمیخوام جز یه عشق که بین ما هست هر چی دوست داری خراب کن مثل هرشب سرنوشتِ هردومونُ انتخاب کن من ، من که تسلیم تو بودم از چه جنگی زخم خوردی با کی میجنگی عزیزم

تا گرم آغوشت شدم چه زود فراموشت شدم تقصیر تو نبود خودم باری روی دوشت شدم کاشکی دلت بهم میگفت نقشه ی قلبمو داره هر کی زدو رفتو شکست یه روز یه جا کم میاره یه روز یه جا کم میاره موندنو سوختنو ساختن همه یادگار عشقه انتقام از تو گرفتن کار من نیست کار عشقـــــــــه

بی اعتمادم کن به همه ی دنیا این که با من باش کنار من تنها ا ا ا ا ا کنار من تنها ا ا ا ا کنار من تنها از اولین جملت فهمیده بودم زود عشقای قبل از تو سوء تفاهم بود اونقدر میخوامت همه باهات بدشن با حسرت هر روز از کنار ما ردشن

نگو باور کنم رفتی نمیشه باورش سخته همیشه اولش خوبه همیشه آخرش سخته همیشه اولش عشقه همیشه اولش خوبه کجای جاده جا موندی دلم بدجوری آشوبه چرا هرچی که خوبه زود تموم میشه تورو از دور دیدن آرزوم میشه چرا هرچی که خوبه زود تموم میشه داره گرمای دستات بی دَووم م

ای غم انگیزترین خوشحالی من و عشق تو و دستی خالی تویی اون کشمکش هر روزه لحظه ی پر تپش هر روزه من و یک جاده ی چشم به راه جاده ای از شب تا خلوت ماه آخرین حادثه ی جاده تویی اتفاقی که نیفتاده تویی کفش هایم که پر از خستگی اند نقشی از نوعی دلبستگی اند دست هایم که نیاز آلودند همه

کاشکی عشق دیروز هنوز میون ما بود واسه من توی قلبت هنوز یه ذره جا بود میخای تنهام بزاری با این دل دیوونه میگی سیری ازمن به صدهزار بهونه من دوست دارم عاشقتم اینجوری آزارم نده جواب رد به این قلب گرفتارم نده نگو تمومه عمر آشنایی نگو رسیده لحظه ی جدایی

یه لقمه نون یه کاسه ماست یه دل خوش یه حرف راست یه مادر از تبار نور دارو ندارم همیناست تو لحظه های تنهایی محرم راز من تویی تو اوج دل شکستگی تنها پناه من تویی وقتی حسابی ابریم سر روی شونت میذارم بازم مثِ بچگیا همش بهونه میارم مثل همون بچگیا که برنمیگرده دیگه میشم ه

امشب انگار خونِ تازه ای تو رگ های منه یکی از عمق سکوتم داره فریاد میزنه منو از جاده نترسون نگو که فاصلمون صد تا کفش سُربیو صد تا عصای آهنِ تو سرم افتاده امشب هوس قدم زدن رد شدن از دل آتیش توی چشم به هم زدن پا به پای سیم گیتار خوندن از گذشته ها تو هوای روشنو پاک ترانه دم ز

من نمیدونم خودت یه جوری آرومم کن من که جز دستای تو راه فراری ندارم یه دیوونه که اصن کار به جایی نداره همه دنیا تویی باقی همش یه بازیه کوچه ها تنگ میشن وقتی نگات ناراضیه انگاری یه شهر محکومن و چشمات قاضیه هی هوا کمتر شد جاده ها باریکن من نمیدونم برم یا بمونم کاری کرد چش

اغوشتو بغیر من به روی هیشکی وا نکن منو ازین دلخوشی و ارامشم جدا نکن من برای با تو بودن پر عشق و خواهشم واسه بودن کنارت تو بگو به هر کجا پرمیکشم منو تو اغوشت بگیر اغوش تو مقدسه بوسیدنت برای من تولد یک نفسه چشمای مهربون تو منو به اتیییییش میکشه نوازش دستای تو عادته ترک هم نمیشه ف

صدای نم نم بارون، تو که نیستی چه دلگیره هوا وقتی میشه ابری دلــــم واسه تو میگیره منم قطره بارون، که میشینه روی موهات اگه حتی شکستم مـن، نیاری خم به ابروهات من دلم بارون خواست بارون دلم خواست چند قدم با تو تو خیابون دلم خواست فقط چند ثانیه پیشه تو باشم با تو چند تا جمل

گفتی خیال تو راحت هرجا که باشی میام سایه به سایه ات منم بهش کردم عادت الان چند وقته که دوری رفتی از پیشم بهم گفتی که مجبوری مثل من کی میشه واســــــــــــت در و دیوارِ این خونه میریزه روی سرم بعد تو دیوونه اینا رو یادم میمونه یکی یکی میچینم آجرای خاطره هامونو میبینم فاصلم از تو چه دوره از تو چه دوره بـ

نفسم بند میاد وقتی انقدر زیاد سخته فاصله گرفتن از تو بی تو تب نمیکنم دیگه صبر نمیکنم سیر نمیشه نفس من از تو من به این معروفم که بد عاشق میشم تو که میدونستی چرا موندی پیشم معروفم که بد عاشق میشم تو که میدونستی چرا موندی پیشم اگه سرگردونی حالمو میدونی نخواه عا

در این دنیا تک و تنها شدم من گیاهی در دل صحرا شدم من چو مجنونی که از مردم گریــــــزد شتابان در پی لیلا شدم من چه بی ثمر میخندم چه بی اثر میگریم به ناکامی چرا رسوا شدم من چرا عاشق چرا شیدا شدم من

دوباره دلم واسه غربت چشمات تنگه دوباره این دل دیوونه واست دلتنگه وقت از تو خوندنه ستاره ی ترانه ها اسم تو برای من قشنگ ترین آهنگه بی تو یک پرنده ی اسیر بی پروازم با تو اما میرسم به قله ی آ و ا ز م اگه تا آخر این ترانه با من باشی واسه تو سقفی از آهنگ و صدا می سا زم ب

کجای لحظه هامی تو که هر جارو بگی گشتم به جای زندگی کردن پی دیوونگی گشتم ، پی دیوونگی گشتم نگو دل کندن آسونه که من اصلا نمیتونم اگه حالم رو میپپرسی جوابش رو نمیدونم ، جوابش رو نمیدونم کجای زندگیمی تو که من میگردم و نیستی یه روزی مطمئن بودم پای حرفات وایمیستی ...پای حرفات وایمیستی

ترس ، ترسم از دست تو بوده برای خواستن عشقم نیاد اون نیاد اون روزی که دیره واسه ی داشتن عشقم نیاد ترس ،‌ ترسم از اینه که روزی من به یاد تو نباشم دیگه دل دیگه دلسرد بشم از تو برمو با تو نباشم برمو با تو نباشم ، برمو با تو نباشم ترس من اینه که روزی روی قولم پا بذارم واسه بدبینیو حرفات تو رو تنها بذارم ترس من از خنده های تلخو بی روح لب توست کاش بدونی دل تنهام گمشده تو این شب توست

دستتو ول می کنم اگه میتونی برو یه قدم تجربه کن بی من این آینده رو بعده من هرکی بیاد من ازش عاشق ترم بعده من هرکی بیاد من ازت نمیگذرم تو نمی تونی بری وقتی عاشقی هنوز هرچی از تو بشنوه به خودم گفتی یه روز زندگی کردم تورو تا نگاه آخرت من همین نزدیک

چه حرفی ،چه حرفی تو نگاهت هست که چشمات زندگی داره که این دنیای تکراری کنارت تازگی داره همیشه ؛ همیشه بین عقل و عشق یکی همدست آدم نیست از عشق همینو میدونم که هیچوقت دست آدم نیست یه جا تسلیم عشق بودن همه دیوونگیت میشه کسی که فکر نمیکردی تموم زندگیت میشه چه دنیایی به من دادی به من که دل

من دلم با موندنه ، که ادامه میدمت تو به چی شک داری؟ اینجوری نبینمت میتونیم برگردیم ، اگه این راه بَده اگه نه تا پیشمی ، به دلت بَد راه نده مثِ هر رابطه ای ، نه سیاه بود نه سفید اما این علاقه رو چجوری میشه ندید رویِ احساسم بهـــــــت مگه میشه پا گذاشت هیشکی اندازه ی من موندنو باو

اولش باور نکردم ، اون هم انگار عاشقم بود هر چی از دلش بهم گفت ، حرفای دلِ خودم بود وقتی دستاشو گرفتم ، خودشو دید توو نگاهم اولش باور نمیکرد ، من توو عشق زیادی خواهـــم عاشقم بمون همیشه ، باورم همیشگی شه فرق بود و نبودنت ، فرقِ مرگ و زندگی شه فرق بود و ن

تمام قلب من اینجاست … باورش اما زمان میخواست هرکسی که بین ما بود … هر چقدر کم اما اشتباه بود عاشقم موندی حتی تو درد … هر کی جز تو ادعا کرد از یه روزی هر چی خوب یا بد … قلب من جز تو همه رو خط زد هر کسی راهش سمت من افتاد … قلب من عمدا اسمتو لو داد

اون روزو میبینم بگردی دنبالم بپرسی از همه هنوز دوسِت دارم به این فکر کنم ، چی موند ازت برام به این فکر کنی ، بدونِ تو کجام نگاه کنی برات چی مونده از شکست؟ پُلایی که یه شــــــــب پشتِ سرت شکست ندونی از خودت کجا فرار کنی ندونی با دلــــــــت باید چیکار کنی به این فکر کنیــــ چجوری برگردیــ

بی تو تو این شبای بد گریم دیگه در نمیاد حرف غم انگیز دلم جز تو کسی رو نمیخواد از چی بگم تا دل من لحظه ای آروم بگیره دیوسیاه غصه ها توی کدوم شب میمیره از چی بگم وقتی دلم از دل تو دور میمونه وقتی که قلب پاک تو هیچی ازم نمیدونه میخونم به خدا میخونم از چشای معصوم تو حرفای تورو میدونم به خدا م

تنهاییات تنهاییات رویِ دوشم تنهاییام غمت نیست بهترینِ تو بمونم امیدی به بودنت نیست نگاه کن نگاه کن توو نگاهِ من چه بارونی توو راهه همیشه بستنِ یک دَر تولدِ یه دیــــــواره نمیخواستم توو این خونه یه لحظه رو به روت باشم نتونستم کنارِ تو شبیهِ آرزوت باشم کجا میری بدونِ من برای هر دومون زوده

سبب منم که میشکنم اما حرفی نمیزنم اگه هیچ کس برام نمــــــــوند واسه اینه که سبب منم کاش بدونی مـاتــــــم دنیام بی تو فقط گریه میخوام کی میدونه این حسرتا چه کرده با روزو شبــــــــام تو زندگیم یه دنیایی یه کابوسم تو رویایی یه پاییزم تو بهاری من یه مردااااابـــــــــــ تو دریایی

خیلی ها دوست دارن شبیه تو باشن ببیننت از دور یا با تو تنها شن ای کاش وقتی چشماتو رو هم میزاری آهنگی باشم که تو خیلی دوست داری وقتی که بیداری آرومی انگاری وقتی خوابی پیرن من روته مهم نیست چی میگم راجع به تو و من دوست دارم به خودم مربوطه نه خودم نه خدا کی میدونه کجا تو رو از تو میخوا

تو نگات مسیره عشقو به دلم نشون میده تو نگات قشنگه وقتی به دلم امون میده خنده هات بغل بغل رازقیه التهاب منو تو عاشقیه امون از چشمای تو وقتی که بارون میباره امون از لبای تو وقتی میگه دوسم داره وای امون از وقتی که میخوای با من پا به پاشی منو از من بگیری سرسبد عاشقاشی

بعدِ یه عمر همنفسی مثل غریبه ها میری دعام همیشه پشتته تو کنجِ غربت نمیری آبرو دارتم شدم تو این همه حرفو سخن ببین چقدر دوست دارم گریه داره احوالِ من پشت سرت بد نمیگم رو به رقیبم نمیدم هر چی میخوای سیام بکن پررو تر از تو ندیدم چقدر بگم درست میشه لجبازیم حدی داره آخرِ کل کلم

دست منه توی دستاتو سهم منه همه دنیاتو جون منی می مونم با تو هرشب تو خوابمی رویاتو بگو به خود من حرفاتو می دونی نمی گیرن جاتو فقط باتو عشقم می تونم آروم شم بازم مثل هرشب ، بیا تو آغوشم رو هرکی به جز تو ، چشامو می بندم تورو میبینم تو آینده م وقتی که پیشمی خوشحالم عشق اومده با تو دنبالم چه سال خوبیه امسالم عشق تو

هر جای دنیا که باشی دل من تورو میخواد اونور ابرا که باشی دل من تورو میخواد تو برام کعبه ی عشقی تو برام قبله ی حاجت از تو بودن با تو موندن واسه ی من شده عادت دل من تورو میخواد دل من تورو میخواد دل من تورو میخواد دل من تورو میخواد وقتی صدای پای شب تو تنه من میشینه نگاه انتظار من خواب تورو میبینه

با تموم یک دلی تو بمون برای من دو دلی هامو ببخش بگذر از خطای من اگر تردیده به عشق خیمه زد تو باورم اگه فکر رفتن تو گذشته از سرم اگه فکر رفتن تو گذشته از سرم تو دلیله بودنی تویی اون اوج نیاز روی قله ی دلت واسه من خونه بساز لحظه ی ندیدنت آخر راه منه پل برگشتنمو هجرت تو میشکنه پل برگشت

دیدی امروز و فردا کردی رفتش پر زد دیدی پر زدو رفتش دیدی امروزو فردا کردی رفتش پر زد دیدی پر زدو رفتش دل بسه گریه نکن دیگه رفت صداش نکن از تو قاب پنجره بیخودی نگاش نکن دیگه هم رنگ تو نیست ، دیگه دل تنگ تو نیست میدونه یه ذره عشق ، تو دل سنگ تو نیست دیدی امروزو فردا کردی رفتش

به شهر عشق نمیرم بی تو هرگز نشم عاشق نمیرم بی تو هرگز غروب بی کسی ها مونسم شد ببین بی تو چه پیرم بی تو هرگز نیای روزی که رو لب باشه آهی نه عشق باشه نه از من یک نگاهی نیای روزی ببینی از غم تو نمونده بر سرم موی سیاهی موی سیاهی میدونم که تو عاشق پرستی به رو من چرا درها رو بستی

امشب انگار خونِ تازه ای تو رگ های منه یکی از عمق سکوتم داره فریاد میزنه منو از جاده نترسون نگو که فاصلمون صد تا کفش سُربیو صد تا عصای آهنِ تو سرم افتاده امشب هوس قدم زدن رد شدن از دل آتیش توی چشم به هم زدن پا به پای سیم گیتار خوندن از گذشته ها تو هوای روشنو پاک ترانه دم زدن نازنین فقط تو

نمیدونم چرا هنوز یاد تو میوفتم که با هر قطره ی اشکت منم مثل تو آشفتم نمیدونم چرا منم مثل تو بیتابم شبایی که تو بیداری به یادِ تو نمیخوابم اونقدر گفتن که آزادیم به مرگ ساده تن‌ دادیم شاید از جرم دیروزه که به این روز افتادیم منم همرنگ تو میشم سراغِ عشقو میگیرم که با هر قطره ی خونت منم مثل تو میمیرم

از تو حکایت میکنه درو دیوار این خونه خونه غریبو خلوته تو رو میگیره بهونه خالی تر از یه بیشه ام بی تو خاکو ریشه ام بی تو مثله همیشه ام یه دیوونه که میخونه چشم انتظارم که بیای از جاده های بی سوار بیا که زلفای بهار بی دست تو پریــــــشونه اون همه سوگندو قسم پیچیده تو دالون ما تموم حرفا

اگه آفتاب تو چشات خونه کنه میتونه خورشیدُ دیوونه کنه میتونه خورشیدُ دیوونه کنه میتونه تو آینه ی چشمای تو گل شب بو موهاشو شونه کنه گل شب بو موهاشو شونه کنه میتونه میتونه آب بشه تونگاه تو دل سنگه هر چی غصّه و غمه لحظه ها ارزونیِ چشمای تو از نگات هر چی بگم بازم کمه

بی تو تنهای تنهام سکوتی بر لبانم گشته شیدا بدون تو هیچ هستم ندارم من امیدی به فردا شبم تاریکو سرده دلم بی تو به غم ها رو کرده برای عاشقی چون من سکوتی این چنین آغاز مرگههههه عشق من بیا برگرد دوبارهههههه که چشمام هنوز در انتظاره برای دیدن توووو دلم چه شوقی دارههههههه تو شب هام تویی تنه

خیلی ها دوست دارن شبیه تو باشن ببیننت از دور یا با تو تنها شن ای کاش وقتی چشماتو رو هم میزاری آهنگی باشم که تو خیلی دوست داری وقتی که بیداری آرومی انگاری وقتی خوابی پیرن من روته مهم نیست چی میگم راجع به تو و من دوست دارم به خودم مربوطه نه خودم نه خدا کی میدونه کجا تو رو از تو میخوام با تموم وجودم

دیدن تمام دنیا توی عکس یادگاری اونجا که برای گریه هی ترانه کم میاری اونجا که نبظ سرودم نبض خاطراته دوره تو نموندی تا ببینی لحظه هام چه سوت و کوره داداشی توی نگات اون همه ستاره داشتی ولی مارو تک و تنها تو سیاهی جا گذاشتی تو طنین هر ترانه تو کنارمی همیشه اما جای خالی تو با ترانه پر نمیشه دل رو زدی به شعله ها تو ح

وقتی حواست نیست چه دیدنی میشی وقتی حواست نیست بوسیدنی میشی چشمامو میفهمی احساسِ تو کم نیست دلواپسم میشی ، وقتی حواست نیست حس میکنم با تو دیوونگی خوبه بی خوابی و عادت این زندگی خوبه وقتی حواسم نیست آروم بیا پیشم وقتی حواست نیست باز عاشقت میشم وقتی حواست نیست چه دیدنی میشی

رفتیو نوشتی که از دوری من ملالی نیست رفتی با یکی دیگه دوست شدی هیچ خیالی نیست یه روزم نوبتِ من میشه واست نامه بدم ببینی با یکی دیگم ... جاتم اصلا خالی نیست عروسکی بودم برات که تو بهم نفس دادی دلم رو یه روز خریدی فرداش آوردی پس دادی بگو برات من چی بودم عروسکِ مغازه ای کهنه شدم رفتی حالا دنبال عشقِ تازه ای

میخوام بگم قصه ی شیرین و فرهاد و من که چجوری شدن عاشق و دلدار هم همه فکر میکنیم عاشقیم ای وای من ولی کور خوندیم دنیای من روزی روزگاری فرهاد من عاشق شیرین شد ای وای من دست بر قضا شیرین من جایی اسیر شد ای وای من از عشق بی خبر شیرین من وای وای وااای فرهاد من وای وای وااای شیرین من

آدم فروش ، دست تو رو شده برام قصه هاتو بلد شدم من آدم خوبی بودم بخاطر تو بد شدم تو بد شدم تو بد شدم آدم فروش عاشق سر براهتو کشیدی دنبال خودت هرچی که بوده بین ما ، بردار برو مال خودت نشون زدی برگ منو بدون که دست آخره اگه برنده هم بشی به باخت من سر به سره وختی دیدی که سوختی رفتیو مارو فروختی

عمرا اگه لنگمو پیدا کنی هر جوری خواستی با دلش تا کنی می‌خوام بهت خوبی کنم آخرش اما شر میشه دیوونه بازی‌های من واسه تو دردسر میشه عمراً اگه لنگمو پیدا کنی هر جوری خواستی با دلش تا کنی من به خیال سادگیم یه کار بهتر می‌کنم کارمو از اینی که هست پیشت خراب‌تر می‌کنم خوب می‌دونم که شاکین آدم‌های

تو بی‌نهایت شب وقتی نگاهت می‌خندید چشم‌های خیره‌ی من اندوهتو نمی‌دید چرا غریبه بودم با غربت نگاهت تصویرمو ندیدم تو چشم بی‌گناهت کاشکی برای قلبت یه آسمون می‌ساختم روح بزرگ تورو چرا نمی‌شناختم آینه گریه می‌کرد وقتی تو رو شکستم ستاره پشت در بود وقتی درها رو بستم تو بودیو سکوتو غروب سرد پا

یه دختر تو تراس رو به رویی یه شال سبزو هر روز میتکونه یه شال سبزو ساده که غروبا پر از خاکستره آتش فشونه پراز خاکستر آرزوهایی که هر روز روی قلبش گر میگیرن پر از خاکستر خوابای خوبی که هر شب تو نگاه اون می میرن همین چند وقت پیش رویاشو توی خیابون بی بهونه سر بریدن همیشه راه پروازشو بستن همیشه رو خ

با خیالت عمری روز و شب درگیرم توی رویام هرشب دستتو میگیرم بی تو خیلی تنهام چقدر از من دوری رفتی و با گریه گفتی که مجبوری تو دلم آتیشه بگو برمیگردی با نگات آخه منو عاشقم کردی زیر بارون بی تو برا تو میخونم تا ابد تا زنده ام واسه تو میمونم اگه عاشق باشی دوری هم شیرینه لحظه هامون رنگه شادیو

قسمت نشد تا در کنار هم بمانیم قسمت نشد تا در هوای هم بمیریم تا سرنوشت ما جدایی رو رقم زد ای یار عاشق از جدایی نا گزیریم فرصت نشد غمگین ترین آواز خود را در خلوط معصوم چشمانت بخوانم صد سوز پنهان مانده در سازم که یک شب با گریه در چشمان گریانت بخوانم آینه همچین خوره از رنج جدایی از تو سرودن یعنی فصل آشنایی

ساده بگم ساده بگم ساده بگم دها تیم اهل همین نزدیکیا همسایه روشنیا همخونه تاریکیا ساده بگم ساده بگم بوی علف میده تنم هنوز همون دهاتیم با همه شهری شدنم با همه شهری شدنم باغ غریب دهِ من گلای زینتی نداشت اسب نجیب دهِ من نعلای قیمتی نداشت اما همون چهارتا دیوار با بوی خوب کاه گلش اما همون چندتا خونه با مردم ساده دلش

وقتی دیدم تو چشمات یه دنیا غم نشسته بغض سیاه حسرت راه گلوتو بسته برای آخرین بار دست منو گرفتی وقتی هنوز نرفته بهونه می گرفتی وقتی که گفتی نرو گریه امونم نداد وقتی میخواستم بگم میخوام بمونم باهات به جاده دل سپردم غمارو بی تو بردم منو نبر از یادت منی که بی تو مردم

خانه خراب تو شدم به سوی من روانه شو سجده به عشقت می زنم منجی جاودانه شو ای کوه پر غرور من سنگ صبور تو منم ای لحظه ساز عاشقی عاشق با تو بودنم روشن ترین ستاره ام میخواهمت میخواهمت تو ماندگاری در دلم میدانمت میدانمت ای همه ی وجود من نبود تو نبود من

وای که جای دل تو سینت انگار که سنگ و سربه بگو از کجا آوردی اون چشای مثل گربه بگو از کجا آوردی تو که دل ما رو بردی صدتا عیب ما شمردی این همه ناز و عشوه بگو از کجا آوردی بگو از کجا آوردی تو که دست ما رو خوندی ما رو سر کار نشوندی دل ما رو هم سوزوندی ما رو ته خط رسوندی بگو از کجا

باورم نمی شه دستات توی دست من نباشن رو در و دیوار خونه گرد تنهایی بپاشن تو همونی که می گفتی تو دنیا هیچکی مثل من پیدا نمی شه تو همونی که می گفتی، قلبم مال تو باشه واسه همیشه باورم نمی شه چشمات بره مال دیگرون شه با غریبه مهربون شه با غریبه همزبون شه تو همونی

امشب انگار خون تازه ای تو رگهای منه یکی از عمق سکوتم داره فریاد میزنه منو از جاده نترسون نگو که فاصلمون صد تا کفش سربیو صد تا عصای آهنه تو سرم افتاده امشب هوس قدم زدن رد شدن از دل آتیش تو یه چشم به هم زدن پا به پای سیم گیتار خوندن از گذشته ها تو هوای روشن و پاک ترانه دم زدن

میخواستمت ولی نموندی پیشم حتی بمونی عاشقت نمیشم فایده نداره اشک و گیریه زاری نه خودتو میخوام نه یادگاری دروغ نگو تقصیر این زمونس هردومون میدونیم اینا بهونس بجون تو نباشی اصل حاله زندگی بی تو پر عشق و حاله میخواستمت ولی نموندی پیشم حتی بمونی عاشقت نمیشم فایده نداره اشک و گیریه زاری نه خودتو میخوام نه یادگاری دروغ نگو تقصیر این زمونس هردومون میدونیم اینا بهونس

به من نگاه کن واسه یه لحـــــظه نگات به صد تا آسمــــون می ارزه من از خدامه که بکشـــم نازتو تا بشنوم یه لحظه آوازتو من از خدامه پیش تو بمونم جواب حرفاتو خودم بخونم من از خدامه بمونم دیوونت سر بذارم رو شهر امن شونت

دنیا رو وقتی که قرار بی تو تنهاشم نمیخوام چیزی به جز اینکه بتونم عاشقت باشم نمیخوام دیدار من با تو اگه حتی تو خوابم باشه خوبه اما اگه باید صبح از این خواب خوش پاشم نمیخوام ای کاش حقم از تموم زندگی تنها تو باشی من عاشق تنهایی ام تنها بشم اما تو باشی

عشق یه آینه است تو هرچی حس کنی تو دل منم هست عشق یه اعترافه چجوری بگم نیست وقتی میدونم هست دنیامونو ببر به یه نقطه امن بالاتر از خطر عشق یادت میده بگذری از خودت برای یک نفر عشق یعنی کنار من بمونی تا برنده بشم عشق یعنی حتی با تبت بمیرم و زنده بشم دنیامون امنه وقتی کنارمی مهم نیست کجا

چه خواب هایی برات دیدم چه فکرایی برات داشتم کسی رو حتی یه لحظه به جای تو نمیذاشتم تو این روزا نمیدونی با عشقِ تو کجا میرم چه آسون دل به تو بستم منی که سخت میگیرم به همه میخندی با همه دست میدی دستتو میگیرم دستمو پس میدی اما دوسِت دارم اما دوسِت دارم پشت من بد میگی حرف مردم میشم دستشو میگیری عشق دوم میشم اما دوسِت

یه کاری کن که می تونی یه خونه شو تو ویرونی از این بیشتر نپرس از عشق نمی دونم نمی دونی تو این تقویم دل مرده کسی اشکاشو نشمرده کجا دیدی که تنهایی غماشو با خودش برده یه کاری کن از این بیشترنیفتم تو غم آخر نذار شمع حضور من یه شعله شه تو خاکستر نگو دوره نگو دیره نگو این قصه دل

من از آینده ی بی تو من از هر ثانیه بی تو میترسم هنوز خیلی دوست دارم از اینکه اینو ندونی میترسم داری بی من کجا میری از اینکه تنها بمونی میترسم میترسم میترسم برگرد عشقم تو بی من نمیتونی بمونی هنوز اونقد تو رو میخوام که نذارم دور بمونی برگرد عشقم تو بی من نمیتونی بمونی هنوز اونقد تو رو میخوام که نذارم دور بمونی برگرد عشقـــم برگرد عشقم من از فردای این خونه

یه روز یه باغبونی یه مرد آسمونی نهالی کاشت میونه باعچه مهربونی میگفت سفرکه رفتم یه روز و روزگاری این یوته یاس من میمونه یادگاری هر روز غروب عطر یاس تو کوچه ها میپیچید میونه کوچه باغها بوی خدا میپیچید اونایی که نداشتن از خوبیها نشونه دیدن که خوبی یاس باعث زشتیشونه عابرای

از تن تو که میگذرم حرفاتو باور میکنم رو دست بارونی عشق خستگیمو در میکنم میون این فاصله‌ها بودن تو یه نعمته ۲(حتی اگه یه شب باشه سفر با تو غنیمته شب سفر یه حادثه‌ست برای تو برای من یه فرصت بدون شک واسه دوباره ما شدن آخر این جاده کجاست عبوره یا رسیدنه حتی دروغ ولی بگو که این شبا ماله منه از تن تو که میگذرم حرفاتو باور میکنم

با اینکه توویِ تقویمِ من و تو جز زمستون نیست با اینکه زندگی کردن توو این شرایط آسون نیست توو این شرایط آسون نیست با اینکه آرزوهامون به خواب و رویا محدوده تا میتونی تحمل کن که تا بوده همین بوده که تا بوده همین بوده من و تو زنده موندیم و به سختی زندگی کردیم

لحظه ها همیشه خواستن که تورو بگیرن از من چه غریب و ناشناسه جاده ی به تو رسیدن همیشه یه چیزی بوده شوقتو از دلم ربوده ولی یک طپش دل من از غمت جدا نبوده بیا بیا بیا بیا بیا بیا بیا بیا بیا بیا آ آ آ آ آ یه روز چشمات و وا کنی می بینی من تموم شدم می بینی جام چه خالیه ی

فاصله میگیری ازم اما نمیتونی بری چشمات میگن عاشقی چرا نمیتونی بگی از چی فرار میکنی با من نمیخندی چرا کمتر نگاهم میکنی موهاتو میبندی چرا نگاهتو ازم نگیر صدام بزن پیش همه پیش هـــمه کیه نـــــــــــد پیش هــــمه بذار بفهمن با منی دیوونگی هات پس کجاست این عشق فقط مال تو نیست این عشق مالِ ما دو تاست

یه فرصت داره میمیره همین الانشم دیره یه لحظه ست، فرق باختن تا نباختن تو میدونی چرا اینجام بازم از تو، تو‌رو میخوام تو میشی فرق باختن با نباختن همینه فرقِ باختن تا نباختن میخواااااام با تو یکی باشـــــــــــــم میخوای واسه تو کی باشم اگه تـــــــــــــــــا آخرش باشــــــــــی میخوام تا آخرش باشم یا من، یا هیچ کس دیگه ِ تو قلبت چی بهت میگه ِ همینه فرق موندن با نموندن

یه قفس اینوره در یه قفس پشت دره بی تو هر تجربه ای یا بده یا بدتره بی تو هر تجربه ای یه تلاشِ بیخوده Bb# روتو کردی اونطرف تا نبینی چی شده فرق نمیکنه کجا هر کجا نیستی بده وقتی بات حرف میزنم با سکوت جواب نده هرکدوم از ما یه جور، نگران بعدشه Bb# چه جوری صدات کنم تا غمم شنیده شه یه قفس اینور د

با خودم، بدون تو چکار کنم میدونم چى پیش رومونه، ولى چه جورى باید ازش فرار کنم هر چى که پشت سرت، یه روز شکست ساختنش، شاید یه عمر، طول بکشه گاهى هر کارى کنى، فایده اى نداره مثِ اولش نمیتونه بشه هردفعه، براى رو به رو شدن با قلبم دنبال اونى که میشناختم ازت میگردم رو به روى من یه تصویر هزار تیکه شده ست که با هر بار رفتنت، یه تی

برای داشتنم گاهی به دوس داشتن تظاهر کرد خیال کرد جای خالی رو میشه با حرف زدن پر کرد میتونست چی بشه، چی شد میتونست چی بخواد، چی خواست اون از تمامِ دوس داشتن فقط داشتنشو میخواست مسیر ُ اشتباهی رفت، تلاشش بی هدف میشد بهش فرصت زیاد دادم، با من وقتش تلف میشد بهم گاهی دروغ میگفت نخواست باور کنه کم بود میدونست من دوسش دارم همینم نقطه ضعفم بود

وقتی بدونی میره، اونی که روبروته ادامه ی یه عشقه، که آخرش سقوطه چیزی عوض نمیشه، چه با سکوت ، چه فریاد اونی که عاشقم کرد، باید ادامه میداد باید ادامه میداد این لحظه از سکوتِ من و تو دیدنی نیست بیرحمه اون نگاهت، وقتی رسیدنی نیست چیزی عوض نمیشه، چه با سکوت، چه فریاد اونی که عاشقم کرد، باید ادامه میداد باید

حس خوبیه ببینی یه نفر همه رو به خاطر تو پس زده واسه ی رسوندن خودش به تو همه ی راهو نفس نفس زده حس خوبیه حس خوبیه ببینی یه نفر واسه انتخاب تو مصممه دستتو بگیره و بهت بگه موندنش کنار تو مسلمه حس خوبیه تو همین لحظه که دلگیرم ازت از همیشه به تو وابسته ترم اگه حس خوب تو به من نبود

دست تو تو دست من بود دلت اما جای دیگه تو خودت خبر نداری اما چشمات اینو میگه مدتی بود فکر میکردم که دلت یه جا اسیره پشت پا زدی به بختت کی واست جز من میمیره تو میگی یه وقتا گاهی پیش میاد یه اشتباهی نه دیگه دیگه نمیشه واسه تو نمونده راهی دیگه دیدنم محالـــ

تو حضور مبهم پنجره ها رو به روم دیوارای آجریه خورشید روشن فردا مال تو سهم من شبای خاکستریه توی این دلواپسی های مدام جز ترانه های زخمی چی دارم وقتی حتی تو برام غریبه ای سر رو شونه های بارون میذارم اسم تو برای من مقدسه تا نفس تو سینه پر پر میزنه باورم کن که فقط باور تو میتونه قفل قفس رو بشکنه

تا حرف عشق میشه من میرم من سخـــت ازین حرفـــا دورم منم یـــه روز عاشـــقی کــردم از وقتی عاشـــق شدم اینجورم دارو ندارم پای عشقـــــــم رفت چیزی نمونـد جز درد نا محــدود... این جای خالی که تو سینم هست قبلا یــه روزی جـــای قلبــــم بـــود این روزگــــــــار بد کرده با قلبم کم بوده از این زندگی سهـــمم دلیل میبافم بــرای عشــــــق بـرای چیزی کـــه نمی فهمم ازآدمـــــای شـــ

من رویایی دارم ، رویای آزادی رویای یک رقصِ بیوقفه از شادی من رویایی دارم ، از جنسِ بیداری رویای تسکینِ این دردِ تکراری دردِ جهانی که از عشق تهی میشه دردِ درختی که میخشکه از ریشه دردِ زنِایی که محکومِ آزارن تعبیرِ این رویا درمونِ دردامه درمونِ این دردا تعبیرِ رویامه رویای من اینه دنیای بی‌ کینه

مشکوکم مشکوکم به تو نمتونم بمونم با تو مشکوکم مشکوکم به تو نمی دونم با کی هستی تو یه نفر هست مثه یه سایه یه نفر هست مثه آوار یه نفر هست مثه یه دیوار یه نفر هست آره انگار مشکوکم مشکوکم به تو نمتونم بمونم با تو مشکوکم مشکوکم به تو نمی دونم با کی هستی تو دنیامو کردی ز

آروم آروم مرد میشد رنگ چهرش زرد میشد از بلندی پرت میشد قصه این بود قصه این بود با یه مشت حرفای تازه بعد یه عمر رو به رو شد این تموم ماجرا بود قصه اینجوری شروع شد اون کی بود اون که دوست داشت بگو واقعا کی بود کی حالش مثل قبل نشد از وقتی با تو رو به رو شد من بودم اون کوهی که به چشمای تو کوچیکه منم من همون آغوشی که یه روزی خونه ات بود من بودم آی دیوونه حیف یادت نمیمونه یادت رفته این آدم یه روز دیوونه ات

تو که نیستی تا ببینی گریه های هر شب من بی حضور عاشق تو چه عجیبه گریه کردن تو که نیستی تا ببینی دل آسمون شکسته جاده تا صبح قیامت منو این پاهای خسته با عبور هر ستاره روح سبز تو رو دیدم زیر قطره های بارون صدای پاتو شنیدم

نوایی نوایی نوایی نوایی همه با وفایند تو گل بی وفایی غمت در نهان خانه ی دل نشیند بنازی که لیلی به محمل نشیند بنازی که لیلی به محمل نشیند به دنبال محمل سبک تر قدم زن به دنبال محمل ای سبک تر قدم زن مبادا غباری به محمل نشیند مبادا غباری به محمل نشیند نوایی نوایی نوایی نوایی همه باوفایند تو گل بی وفایی مرنجان دلم

وقتی که اینجایی وقتی که میخندی وقتی که بد میشم چشماتو میبندی وقتی که دنیارو تنها با من میخوای از هر طرف برم بازم باهام میای جز عاشقت شدن چه کاری میشه کرد میخوامت خواستنت توو دلم ریشه کرد وقتی که دنیارو تنها با من میخوای از هر طرف برم بازم باهام میای به قدری بی هوا امروز هوای حالمو داری به جز عاشق شدن راهی جلوی پام نمیذاری غروره توو نگاهِ تو یه کوه امید بهم میده کسی میفهمه چی میگم که لبخند تورو دیده

چشمای عاشقم ستاره پوشه دلم برای دیدنت می جوشه وقتی که این ستاره ناتمومه بی تو نفس کشیدنم حرومه حرومه حرومه برات نوشتم خطی عاشقونه که یادگاری پیش تو بمونه بمونه بمونه پیشت بمونه من میدونم کی بود نگاتو دزدید بر گوشه ای نشست و ساده خندید من که بدون تو پر از هراسم بدون تو سایه شده لباسم

به من نگاه کن واسه ی یه لحظه نگات به صدتا آسمون می ارزه من از خدامه بکشم ناز تو تا بشنوم یه لحظه آواز تو من از خدامه پیش تو بمونم جواب حرفتو خودم بخونم من از خدامه بمونم دیوونه لت سر بزارم رو شهر امن شونه ات من از خدامه بمونی کنارم من که بجز تو کسی رو ندارم من از خدامه که نباشه دوری

غم تنهایی منو دیوونه کرده گل یادت تو دلم جوونه کرده تو دلم غم تو مثل یه پرنده زیر سقف خونه آشیونه کرده هر کسی داره به دل شوق یه نگاری روزگار میگذرونه به عشق یاری واسه این چشم انتظار دیگه نمونده نه تحملی نه صبری نه قراری من که غمخوار ندارم جز تو کس یار ندارم دیگری را نپرستم مرا از یاد نبر

من از لحظه ی قبل عاشق ترم تو از لحظه ی قبل زیباتری نگاه کن هر جایی میری داری دلِ یه شهرو همراهت میبری توو این دنیای محدود با نگاهت منو تا بینهایت میبری کی میتونه شبیهِ تو بشه تو حتی از خودت زیباتری من میترسم که یه روز بیدار شم ببینم این روزا تنها یه خواب بودن من میترسم ندونی این روزا قبلِ تو دلگیر و واسم عذاب بودن صدام که میزنی حس میکنم که اسمم با تو زیباتر شده تمامِ شک من به معجزه با تو محکم تر از

وقتی دیدم شکستن به این سادگی بود وقتی نمیدونم بینمون چی واقعی بود وقتی نمیدونم چی واسم بهتره وقتی میگن تحمل کن باید بگذره باید بگذره باید بگذرم از حسی که دارم با حس تازت تنهات بزارم دلتنگیامو یادم نیارم تنهات بزارم باید بگذرم از حسی که دارم با حس تازت تنهات بزارم دلتنگیامو یادم نیارم تنها

اشک من پیرهنتو تر کرده همه جا عطر تو پیچیده ولی دل دیگه غربتو با ور کرده مثل اون پرنده شکسته بال دل من بعد تو بی لونه شده با تو بیقراره و بی تو بیقراره دل من راست راستی دیوونه شده امشب هم میون این خاطره های سردم بی رمق دنبال اون حادثه ای میگردم که نفهمیدم وکی کجا تو رو ازم گرفت دست تو جدا شد و نگاهتو گم کردم چرا باید وقتی خونه دلت متروکه

یه پنجره با یه قفس یه حنجره بی هم نفس سهم من از بودن تو یه خاطره ست همین و بس تو این مثلث غریب ستاره ها رو خط زدم دارم به آخر میرسم از اون ور شب اومدم یه شب که مثل مرثیه خیمه زده رو باورم میخوام تو این سکوت تلخ نگاتو از یاد ببرم بذار که کوله بارمو رو شونه شب بذارم

من و تو آدم و حوا نبودیم جدا از مردم دنیا نبودیم من و تو با همین مردم نشســــتیم ولی انگار با اینا نبودیم من و تو با همین مردم نشســــتیم ولی انگار با اینا نبودیــــم من و تو تا نفس باشه من و تــــو من و تو تا قفس باشه من و تو من و تو حرفمون حرف هوس نــــیست

رو به روم شب و سیاهی بی کسی پشت سرم نمیتونم که بمونم باید از تو بگذرم دارم از نفس میفتــــــــم تو هجوم سایه ها کاشکی بشکنه دوباره بغض این گلایه ها اون که میشکنه تو چشمـــــــای تو تصویر من گم شدن تو این شب برهنه تقدیر من

چند روزه دلِ دیوونه میگیره همش بهونه آه آتیشم میزنه هر شب جای خالیت توی خونه دلِ من هواتو داره دیگه طاقت نمیاره این این دلِ همیشه گریون مثِ ابرای بهاره کی تورو دوسِت داره قد یه دنیا کی میخواد با تو باشه حتی تو رویا دنباله جای پاهاته روی شن های قشنگو خیس دریا نگو که رفتنِ تو سهم منه دلِ من

میخوام برم پا ندارم میخوام نرم جا ندارم گریه کنم دل ندارم داد بزنم نا ندارم بودنم با تو حرومه دیگه همه چی تمومه آخ که این لحظه چه شومــــــــــه من دلم تنگ میشه تو دلت سنگ میشه نذار این تُنگ بلور بشکنه با این غرور من دلم تنگ میشه تو دلت سنگ میشه نذار این تُنگ بلور بشکنه با این غرور می

اونکه پشت شیشه شبا سر میذاره میدونه پنجره بین ما دیواره از پشت شیشه ها با رنج بی زبونی میخونه با اشاره حدیث مهربونی پشت این پنجره های بسته ی نامهربون برام از خوبیو از شادی بخون صدای گریه هامون نوای هر شب ماست تو این شب غریبه صدای تو آشناست تو این کویر غربت کسی به فکر ما نیست

هوای گریه دارم ، تو این شب بی پناه دنبال تو می گردم دنبال یه تکیه گاه دنبال اون دلی که تنهایی رو می شناسه دستای عاشق من لبریز التماسه هزار و یک شب من پر از صدای تو بود گریه هر شب من فقط برای تو بود هزار و یک شب من پر از صدای تو بود گریه هر شب من فقط برای تو بود

دل من سیاس ولی آبی رو خیلی دوس دارم روزای روشن آفتابی رو خیلی دوس دارم با هوای تو توی کوچه های دلواپسی غروب مبهم سرخ آبی رو خیلی دوس دارم با خیاله تو اگه باشه خیالی ندارم شب تا صب گریه و بی تابی رو خیلی دوس دارم میدونم یه روز میای عمریه بی قرارتم انتظار

باورم نمیشه دستات توی دست من نباشن رو در و دیوار خونه گرد تنهایی بپاشه تو همونی که می گفتی تو دنیا هیچ کی مثل من پیدا نمیشه تو همونی که می گفتی قلبم مال تو باشه واسه همیشه باورم نمیشه چشمات بره مال دیگرون شه با غریبه آشنا شه با غریبه مهربون شه تو همونی که می گفتی تو دنیا هیچ کی

وقتی چشت پاییز میشه باغ دلت گلریز میشه تصویر غم میشینه تو چشم سیاهت وقتی چشت لبریز میشه اشکای تو آویز میشه دونه دونه میچیکه از چشم سیات نمیدونی دل آدم رو چه میشکونی خودت بهتر از هرکی میدونی که بارون پاییز میسوزونه دل آدمارو آی نمیدونی دل آدم رو چه میشکونی خودت بهتر از هرکی میدونی

کاش میشد از تو دلم حرفامو بیرون بریزم یه شبم اشکامو من تو دامن اون بریزم دل من به این خوشه که یاری مثل اون داره سر حرفش میمونه این دیوونه تا جون داره میخوان این دل خوشی رو ازم بگیرن اگه اون بود نمیذاشت میخوان آتیش بزنن به هستی من اگه اون بود نمی ذاشت اگه اون بود نمیذاشت حال من این جوری باشه

درگیر رویای توام منو دوباره خواب کن دنیا اگه تنهام گذاشت تو منو انتخاب کن دلت از آرزوی من انگار بی خبر نبود حتی تو تصمیمای من چشمات بی اثر نبود خواستم بهت چیزی نگم تا با چشام خواهش کنم درارو بستم روت تا احساس آرامش کنم باور نمیکنم ولی انگار غرور من شکست اگه

چی تو چشاته که تو رو انقد عزیز میکنه این فاصله داره منو بی تو مریض میکنه اینکه نگات نمیکنم یعنی گرفتار توام رفتن همه ولی نترس من که طرفدار توام هر چی سرم شلوغ شد رو قلب من اثر نذاشت بدون تو دنیای من انگار تماشاگر نداشت منو نمیشه حدس زد با این غرور لعنتی هیچوقت نخواستم ببینیم تو لحظه ی ناراحتی میخ

پی اسم تو میگشتم ته یک فنجون خالی دنبال یه حرف تازه یه تبسم خیالی فنجونای لب پریده قهوه های نیمه خورده من و عشقی که واسه همیشه مرده دل به عشق تو سپرده فال تو رنگ فریب و گریه های عاشقونست فال من طنین آخرین ترانست رنگ قهوه ای چشمات رنگ خوابه که تا شهر بی نهایت منو برده اونجا که آخر عشقه اونجا که مرز سرابه

میون آتیش بازی چشمای تو قدم زدم شاید که باورت بشه معنی عشقو بلدم نگاه تب دارمو تو چشمای تو جا میذارم به خاطر دیدن تو پنجره رو وا میذارم یه معنی تازه میدی به شعر دلسپردگی با تو چه سبز و روشنم بی تو محاله زندگی