Dm            A          Dm
شب بود بیابان بود زمستان بود

A         F       Dm
بوران بود سرمای فراوان بود

A
یارم در آغوشم هراسان بود

F         C
از سردی افسرده و بی‌جان بود

A       F
در فکر آن سیمین‌بر خوشگل

Dm                                A
از جسم و جان خود بودم غافل

A
می‌کوشیدم بهرش از جان و دل

F       A             C
می‌بردمش با خود سوی منزل

A      F    Dm
گیـــــــســـویش

C                         A        F
از باد و باران گشته آشفــــتــه

F                      C
در مویش گویی مروارید غلتان سفته

A
طی شد راه دشوار

Dm              C
آخر بر من و یار

A            F
با بوسه‌ای گرمی به او دادم

A
با لب‌های چون قند

A
بر رویم زد لبخند

Dm              A               C
برد آن همه رنج و غم از یادم