آکوردهای معین

هر کس به تمنای کسی غرق نیاز است هر کس به سوی قبله ی خود رو به نماز است هر کس به زبان دل خود زمزمه ساز است با عشق در امیخته در راز و نیاز است ای جان من تو . جانان من تو در مذهب عشق ایمان من تو هیهات که کوتاه شود با رفتن جانم این دست تمنا که به سوی تو دراز است

هنوزم یار تنهایم به دیدار تو می آیم باز می آیم اگر که فرصتی باشد مجال صحبتی باشد حرف خواهم زد برای دیدن تو از حادثه ها گذشته ام کفر اگر نباشد این من از خدا گذشته ام َ من از خدا گذشته ام عذاب این دریده ها مرا شکسته بی صدا دستی بکش به زخم من که از شفا گذشته ام که از شفا گذشته ام

هر یار اهل نیرنگ هر دوست اهل حیله با پشت خورده خنجر موندم تو این قبیله راتو برو مسافر بر گشتنت عذابه من تشنه لب تکیدم آب این طرف گل آبه از دورها چه زیباست امواج آبیه عشق اما دریغ و افسوس چون میرسی سرابه هر یار اهل نیرنگ هر دوست اهل حیله با پشت خورد خنجر موندم تو این قبیله

تنه رود همهمه آب ، من پر از وسوسه خواب واسه رویای رسیدن منه بی حوصله بی تاب میونه باور و تردید میونه عشق و معما با تو هر نفس غنیمت، با تو هر لحظه یه دنیا با تو پر شور و نشاطم ، تو هیاهوی نگاتم تو یه آوازه قشنگی من تو آهنگه صداتم

هوا ابری و من با چشمای تر دوباره بدون تو میرم سفر شبیه یه تصویر بی حس و حال دوباره بدون ِ تو میرم شمال با من حسرت پرسه تو اسکله کنار تو و کمترین فاصله با من عادت غرق ِ دریا شدن به عشق تو و توو دلت جا شدن کدوم ساحل دنج پهلوی تو بشینم پی ردی از بوی تو صدف تا صدف موج ِ غم با منه دل تنگمو صخره پس

هنوزم یار تنهایم به دیدار تو می آیم باز می آیم اگر که فرصتی باشد مجال صحبتی باشد حرف خواهم زد برای دیدن تو از حادثه ها گذشته ام کفر اگر نباشد این من از خدا گذشته ام َ من از خدا گذشته ام عذاب این دریده ها مرا شکسته بی صدا دستی بکش به زخم من که از شفا گذشته ام که از شفا گذشته ام

در کار عشق ما همیشه اما بود بی جانی ریشه از ساقه پیدا بود آن شب که گفتی باورم کن با تو میمانم دلواپسی های من از صبح فردا بود آن شب که گفتی با تو هستم تا که دنیا هست باور نکردم گرچه این جمله زیبا بود در عمق دریا هرگز یک قطره پیدا نیست پایان عشق ما پایان دنیا نیست مثل زلال آب من باورت کردم مینای یک رنگی در ساغرت کردم

ای تو بهانه واسه موندن ای نهایت رسیدن ای تو خود لحظه ی بودن تو طلوع صبح خورشید و دمیدن ای همه خوبی همه پاکی تو کلام آخر من ای تو پر از وسوسه ی عشق تو شدی تمامی زندگی من اسم تو هر چی که میگم همه تکراره تو حرفای دل من چشم تو هرجا که میرم جاریه تو چشمای منتظر من

دیوونگی نکن چیزی نمونده تا با هم یکی بشیم دیوونگی نکن بعد از جدا شدن دلخوش به کی بشیم دیوونگی نکن حرفامو گفتمو حرفی نمیزنی دیوونگی نکن من عاشقه توام تو عاشقه منی من عاشقه توام روزایِ سخت من بی تو نمیگذره با تو اگر چه دور با تو اگر چه دیر از بی تو بهتره با تو اگر چه دور با تو اگر چه دیر

تو مکه عشقی و من عاشق رو به قبلتم من اولین قربونیه عیدای فطر کعبتم میمیرم از عشق چشات اگه ندی تو حاجتم هر چی بته به خاطرت کوبوندم و شکوندم خود مو تو چشم مست تو

پشت درو ننداختی ننه با خوب و بدم ساختی ننه سرم و بگیر تو دامنت قربون بوی پیرهنت قربون بوی پیرهنت قربون بوی پیرهنت دنیارو میخواستی برام عمرتو گذاشتی به پام عشق تو فقط زیارت نماز بود و عبادت نماز بود و عبادت حرف و حدیثت منم عاشق گیست منم

داری میری از خونه ی آرزو/ جدا میشم از تو چه آواره وار کنارت نمیزارم از زندگیم/ برو زندگی کن بزارم کنار پی آرزوهای بعد از منی/ منم غصه هامو به دوش میکشم میتونم از عشقت بمیرم ولی/ نمیتونم عشق یکی دیگه شم واست بهترین ها رو میخوام چون/ واسه اولین بار فهمیدمت

برای روز میلاد تن من نمیخوام پیرهن شادی بپوشی به رسم عادت دیرینه حتی برایم جام سرمستی بنوشی برای روز میلادم اگر تو به فکر هدیه ای ارزنده هستی منو با خود ببر تا اوج خواستن بگو بامن که بامن زنده هستی بگو بامن که بامن زنده هستی

لحظه هارو با تو بودن در نگاه تو شکفتن حس عشق رو در تو دیدن مثل رویای تو خوابه با تو رفتن با تو موندن مثل قصه تورو خوندن تا همیشه تورو خواستن مثل تشنگی آبه اگه چشمات من رو می خواست تو نگاه تو میمردم اگه دستات مال من بود جون به دستات می سپردم

زندگی با تو چقدر قشنگه، خوبِ من آسمونِ عشق چه آبی رنگه سر بذار آروم به روی شونم، شیرینم وقتی که خسته از این زمونم ای غمِ عشقِ تو چارهً من بودنت عمر دوبارهً من توی این شبهای بی ستاره چشمای قشنگ تو ستارهً من، ستارهً من زندگی با تو چقدر ق

امان امان از دل من، از این دل غافل من اگر تو ناجی نبودی، دلم می شد مشکل من دلم یه همزبون می خواست، سرم یه سایبون می خواست تو دنیای نامهربون، یه یار مهربون می خواست تو ناجی من شدی باز، رسیدی در اوج نیاز شدی برا

قسم به عشقمون قسم همش برات دلواپسم قرار نبود اینجوری شه یهو بشی همه کسم راستی چی شد چه جوری شد این جوری عاشقت شدم شاید میگم تقصیر توست تا کم شه از جرم خودم به مالاقات آمدم ببین که دل سپرده داری چگونه عمری از احساس عشق شدی فراری نگاهم کن دلم ر

یادت میاد یه روز برات دوست دارم می خوندم با شوق رویت تا سحر چشم انتظار میموندم اما دیگه تموم شد عمرم به پات حروم شد از من نصیحت بشنو ای دل آه آروم بگیر تو سینه که زندگی همینه روز از نو روزی از نو ای دل خسته شدم از بس که با غریبه ها دیدمت در راه عشق و عاشقی چه بی

امشب از اون شباست که من دوباره دیونه بشم تو مستی وبی خبری اسیر می خونه بشم امشب از اون شباست که من دلم میخواد داد بزنم تو شهر این غریبه ها دردمو فریاد بزنم دلم گرفت از آسمون هم از زمین هم از زمون توزندگیم چقدر غمه دلم گرفته از همه

بکو که گل نفرستد کسی به خانه ی من که عطر یاد تو پر کرده آشیانه ی من تو چلچراغ سعادت فروز بخت منی به جای ماه تو پرتو فشان به خانه ی من عزیزم عزیزم به شوق روی تو من زنده ام خدا داند2

برای من نوشته گذشته ها گذشته تمام قصه ها هوس بود برای او نوشتم برای تو هوس بود اما برای من نفس بود کاشکی خبر نداشتی دیوونه نگاتم یه مشت خاک ناچیز افتاده ای به زیر پاتم کاشکی صدای قلبت نبود صدای قلبم کاشکی نگفته بودم تا وقت جون دادن باهاتم

شب گذشت و تب گذشت و عمر رفته برنگشت نو بهـــــاری تازه آمـــــــد داغ لالـــــه تازه گــــشت نــــم نـــــم باران غــــبارانه هـــوارا شسته بـــودـ با نـم شـــبنم پر پروانه ها آغشته بـــــــود بر حریر خاطره دست توان سرنوشت خاطـــرات تلخ و شیرین کــــنار غم نوشت تا نوشت از راه رســــــــــید

بجز تخت شـــونت کــــــجا سر بذارم تو دلسوز مــــن باش به جای رسیدم که راهی ندارم تو دلسوز من باش چراغ کــــدوم شب تن ســـــر پناه کدوم خونه ای عزیز دل من هوادار بغض کدوم شونه ای تو برم سمت کی جز تو از بد عشق دلت پیش من نیست امیدم به غیر تو که باش

دل ای تنــهای ویرونه رو سقفت ســیل با ر و نــــه گلستون می شه این خونه همینجوری نــــــمی مــــونـه دل ای در گیر دلـــــشوره که چشم عاشقت کوره نگــــو روزای خوش دوره هـــمینجوری نمیمونه یه روز خوب و میبینم که خورشید از پس ابر سیاهه گریه می خـــنده به حقِ خاک و آبادی خـــدای عشق و آزادی دره بــازو نمی بنــــده

به دیدارم بیا ماه در اومد چراغ روشن راه در اومد اگه شب شده مهتاب توی راهه نشون ما دو تا فانوس راهه بذار بخنده چشمات به نگاهم کتاب عاشقی توی نگاه عزیز من چشم انتظارم نذار بیا و زندگی رو با خود بیار با تو نفس کشیدن و دوست دارم همیشه با تو بودن و دوست دارم بیا که بسته پر پرواز من

درد و بلات غصه هات به جونم نزار بیشتر از این چشم به رات بمونم درد و بلات غصه هات به جونم نزار بیشتر از این چشم به رات بمونم مجنونم مجنونم عاشقونه می خونم مجنونم مجنونم بی تو من نمی تونم بذار دستاتو تو دستام تا یه ذره آروم بشم لیلی من باش تا مثل مجنون بشم نذار بی تو تنها لحظه ها رو پرپر کنم دو روز دنیا رو بی تو عزیزم من سر کنم

             A#                          C                   بهار اومد خوش اومد باهاش عطر تو اومد                  C  A#    یه فروردین خوش بو با احوال نو اومد                                             C                   به این اردبهشتی هوای بچگی داد                     C   A#   C                  خوشم از نقل عیدی پُرم از قند خرداد                                              C                  چقد شیرینه این حال                                         

ازجدا شدن نوشتی رو تن زخمی هربرگ گریه کردمو نوشتم نازنینم یا تو یامرگ به تو گفتم باورم کن میون این همه دیوار تو با خنده ای نوشتی هم قفس خدانگهدار بنویس مهلت موندن یه نفس بود سهم من از همه دنیا یه قفس بود بنویس که

باشه هرچی که تو میخــــوای هر چی باشــــــه می پذیرم دست تو بزار رو قلبم بگو جونتو نمــــی رم باشه هرچی که تو میخــــوای ♪♪♪♪♪♪ اگه پای تو قــــراره پــاروی دنیا بزارم باشه من حـــــرفی ندارم حاضـــــرم درد تو با عــشق به تن و جونم بگیرم پای این عــشق بزار بمـــــیرم ♪♪♪

تموم فکر و ذکرم پیش چشماته منو چجوری عاشق خودت کردی همین که پاتو از در میزاری بیرون پی بهونه ام که زود برگردی تو میری و منم چشمامو میبندم نمیزارم رو چیزی غیر تو واشه میخوام که آخرین تصویر تو ذهنم تا وقتی تو میایی عکس خودت باشه عشق من آروم

روی رقص شاپرک زیر بارون چشات دل من میلرزه واسه بوسه رو لبات روی اسب باله دار تویی تنها تک سوار عشقه رویایی من تویی عشق موندگار تویی عشق موندگار فصله بارونه و عشق رو غبار نسترن منو تو عاشق هم توی خوابه گل شدن شعله ی وحشی عشق بی گناه و بی صدا یه ترانه وسوسه رنگه سرخه غروبا

همه رفتند کسی دور و برم نیست چنین بی کس شدن در باورم نیست اگر این آخرا بی عاقبت بود به جز افسوس هوایی در سرم نیست همه رفتن کسی با ما نموندش کسی خط دل ما رو نخوندش همه رفتند ولی این دل ما را همون که ف

من از این دنیا چی میخوام دو تا صندلی چوبی که منو تو رو بشونن واسه گفتن خوبی من از این دنیا چی میخوام یه وجب زمین خالی همونقدر که یک اطاقک بشه خونه خیالی من از این دنیا چی میخوام یه جعبه مداد رنگی بکشم رو تنه دنیا رنگه خوبیو قشنگی آدمهای دستو دلباز از توی ق

شمالم تا جنوبم عشق چه خاکو گندمی دارم … صدام یاری کنه باید بگم چه مردمی دارم بگم این حق هیچکس نیست که با ثروت فقیر باشه … کسی که فرش میبافه نباید رو حصیر باشه اگرچه سختی از انسان یه کوه درد میسازه … ولی از مردم ما درد داره یک مرد میسازه شمالم تا جنوبم … نگاه کن بچه های کار چج

چشمای تو نور کوچه باغ روز چشمای من ظلمت شب نیاز با هم دیگه راز و نیازی داشتیم حکایت طول و درازی داشتیم با هم دیگه راز و نیازی داشتیم حکایت طول و درازی داشتیم اما پس از اون آشنایی اون هم دلی اون هم زبانی از گرد راه امد جدایی رفتی و چشم برام گذاشتی تو این قفس تنهام گذاشتی

پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش من رسیدم رو به آخر تو بیا شروع من باش شب و از قصه جدا کن چکه کن رو باور من خط بکش رو جای پای گریه های آخر من اسم تو ببخش به لبهام بی تو خالیه نفسهام خط بکش رو باور من زیر سایه بون دستات خواب سبز رازقی باش عاشق همیشگی باش

کنارم هستیو اما دلم دلم تنگ میشه هر لحظه خودت میدونی عادت نیست فقط دوست داشتنِ محضه کنارم هستیو بازم بهونه هامو میگیرم میگم وای چقدر سرده میام دستاتو میگیرم یه وقت تنها نری جایی که از تنهایی میمیرم از اینجا تا دمِ در هم بری دلشوره میگیرم فقط تو فکرِ این عشقم تو فکرِ بودن با هم محاله پیش من باشی برم سرگرم کاری

بــــــــــــــــــــاز ای الهه ی نـــــــــاز با دل من بساز کین غم جانگداز بـــــــــــــــــــــرود زبرم گــــــــــــــــر دل من نیاسود از گناه تو بود بیــــــــا تـــــــــا ز سر گـــــــــــنهت گذرم بــــــــــــــاز می کنم دست یاری به سویت دراز بــــــــیـــــا تا غم خود را با راز و نیاز

ای خالق هر قصه ی من این من و این تو بر ساز دلم زخمه بزن این من و این تو هر لحظه جدا از تو برام ماهی و سالی با هر نفسم داد میزنم جای تو خالی منم عاشق ناز تو کشیدن بخاطر تو از همه بریدن تنها تو رو دیدن منم عاشق انتظار کشیدن صدای پاتو از کوچه شنیدن تنها تو رو دیدن

ای شــب از رویای تو رنگیـــن شــده سینه از عطر تو هم سنگین شده ای به روی چشم من گسترده خویش شادیم بخشیده از اندوه بیش همچو بارانی که شوید جسم خاک هستی ام ز آلودگی ها کرده پاک ای طپش های تن سوزان من آتشی در سایه مژگان من آآآآآآآ

سفر کردم که از عشقت جدا شم دلم میخواست دگر عاشق نباشم ولی عشق تو قلبم مونده ای وای دل دیونمو سوزونده ای وای هنوزم عشقم هنوزم عاشقم دنیای دردم مث پروانه ها دورت میگردم مث پروانه ها دورت میگردم سفر کردم که از یادم بری دیدم نمیشه اخه عشق یه عاشق با ندیدن کم نمیشه غم دور از تو بودن یه بی بال و پرم کرد نرفت از یاد من عشق سفر عاشق ترم کرد

میخونم به هوای تو پریچهر چقدر خالیه جای تو پریچهر دلم کرده هوایت وای پریچهر دلم تنگ برایت تو رو میطلبم لحظه به لحظه توئی تاب و تبم لحظه به لحظه چشات شهر منه که شهر قصست برای هر شبم لحظه به لحظه تو از هزار و یک شبی پریچهر به جز تو زندگی هیچه پریچهر

دوراهی بین ماست چشمامو میگیرم تا هر طرف میری همون طرف میرم کاشکی امیدی بود برگردی پیش من با رفتنت راها یک طرفه میشن عین خیالت نیست که رفتی از پیشم با هر گناه تو من متهم میشم بگو که غیر از من کی واسطه میشه دلواپس این عشق این رابطه میشه هر کس ب

همیشه من میبینم تو رو یه جور دیگه حتی نگم میخوامت چشمام اینو میگه تو اومدی عوض شد همه چی تو یه لحظه جدا بمونیم از هم این یه دروغ محضــــــــــــــــه عمر و جون من تو همه وجود من تو مهربون من تو فقط تو فقط تو عمر و جون من همه وجود من مهربون من تو فقط تو فقط تو عشق و زندگیم فقط تو نمیدونم چه حسی منو میکش

صبحت بخیر عزیزم با آنکه گفته بودی دیشب خدانگهدار با آنکه دست سردت از قلب خسته تو گوید حدیث بسیار صبحت بخیر عزیزم با آنکه در نگاهت حرفی برای من نیست با آنکه لحظه لحظه میخوانم از دو چشمت تن خسته ای ز تکرار در جان عاشق من شوق جدا شدن نیست خو کرده ی قفس را میل رها شدن نیست من با تمام جانم پر بسته و اس

عاشق ز*ارت منم مجنون دید*ارت منم * بیمار بیم*ارت منم من اومدی م*ستم کنی از بی کسی خ*سته م کنی * اینجوری واب*سته م کنی تو خوش ترین س*ازم تویی بانوی آو*ازم تویی * هر چی که می س*ازم تویی تو بهترین د*رمونمی چشم و چراغ* خونه می * هر چی که من م*ی خونمی تو کل دنی*امی

عشق من منو صدا کن منو از خودم رها کن تو اجاق مرده دل آتشی تازه به پا کن تو منو از نو بنا کن عشق من منو صدا کن قصه امو بی انتها کن روبروت آیینه بگذار ابدیتی بنا کن عشق من منو صدا کن قصه نگفته ام من تو بیا روایتم کن عشق من مرمتم کن از عذابم راحتم کن ای صدای تو نهایت راهی نهایتم کن عشق من منو صدا کن تو من

ترمه و اطلس بیارین تا بپوشونم تنت سینه ریزی از جواهر بنذازم به گردنت نکنه دست رقیبون برسه به دامنت نکنه خونم بیفته عاقبت بر گردنت اآی بلا بالا بلاقربون اون نگاهت قربون راه رفتنت قربون خاک راهث من روزی هزار دفه به پای تو می میرم با یه بوسه ی تو باز دوباره جون می گیرم با یه بوسه ی تو باز دوباره جون می گیرم ترمه و اطلس بی

بی تو ای روشنگر شبهای من بوسه می زد ناله بر لبهای من در بلور اشک من یاد تو بود در سکوت سینه فریاد تو بود مخمل سرخ شفق رنگ تو داشت پرده های ساز آهنگ تو داشت تو شادی گذشتمی، بخت سعید رفتمی تو این هیاهوی غریب، بهونه قشنگمی گفتی نگو دوست دارم، حرفتو باور ندارم

وقتی نیستی خونمون با من غریبی میکنه دل اگه میگه صبورم خود فریبی میکنه صدای قناری محزون و غم آلود میشه واسه من هر چی که هست و نیست نابود میشه وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه وقتی نیستی گلهای باغچه نگاهم میکنن با زبون بسته محکوم به گناهم

م*ن بی تو پریش*ونم *بی تو نمی ت*ونم ع*مریه که می د*ونم *بی تو نمی ت*ونم *بی تو نمی تونم حتی یه لحظه *توی این خونه آرامش بگیرم *بی تو نفس کشیدنم عذابه *تو که نباشی از زندگی سیرم *یه جوری عاشق ن*گات شدم که *واسه تو مردن دیوونگی نیست *بی تو تصور آینده سخته *بی تو این زندگی که زندگی ن*یست م*ن بی تو پریش*ونم *بی تو نمی ت*ونم ع*مریه که می د*ونم

اومدی ک*ه عشقو با تو بشناسم دنيای ش*ور و نشاطو بشناسم * اومدی ک*ه زير سايه ی تو من * چشمه ی آ*ب حيات*و بشناسم چشمه ی آ*ب حيات*و بشناسم تو خوب*ی تو ماهی فدات ب*شم الهی اله*ی اله*ی واسه م*ن تو دنيا تو تنه*ا تکيه گاهی اميد*ی پناه*ی چو نسيم* نو بهار*ان به نواز*ش گلست*ان اومدی

بیا با د*یده ی خوشبینی به دنیا * بنگریم غصه را رها کنیم * مژده ی شادی آوریم * بیا به ق*شنگی های زندگی * نظر کنیم روی بال آرزو * به شهر عشق سفر کن*یم * بیا از ه*ر چی غمه فرار کنیم * بیا پاییز دلو ب*هار کنیم * لحظه های عمر ما ز*ود گذره * با یه چشم به هم زدن م*ی گذره * پ*س چه خند*ون چه گریون داره م*ی گذر*ه

یکی را دوست می دارم یکی را دوست می دارم ولی افسوس او هرگز نمی داند نگاهش می کنم نگاهش می کنم شاید... شاید بخواند از نگاه من که او را دوست دارم ولی افسوس او هرگز نگاهم را نمی خواند، وای به برگ گل نوشتم من به برگ گل نوشتم من که او را دوست می دارم ولی افسوس... ولی افسوس او گل را به زلف کودکی آویخت تا او را بخنداند صبا را د

اونا که تو زندگيشون قصه هاي خوب شنيدن تو قمار زندگاني همه جور بازي رو ديدن اونا که تو خلوت شب شعراي حافظ رو خوندن همه راه و رفتن اما بر سر دو راهي موندن بهشون بگين که اينجا يه نفر هميشه مسته يه نفر هميشه تنها سر اين کوچه نشسته بهشون بيگيد که قصه اش مثل شاهنومه درازه

من اگر عاشق نباشم از خودم سیرم من اگر عاشق نباشم زود میمیرم من اگر عاشق نباشم از خودم سیرم، زود میمیرم. سینه سردش پیشه ماست، لبریزه دردش پیشه ماست، همسفر آتش کجاست؟ همسفر آتش کجاست؟ سفرهء دل خالی و بی روزی است سینه ام محتاج آتش سوزی است؛ سینه ام محتاج آتش سوزی است.

ای دل بلا ای دل بلا ای دل بلایی ای دل سزاواری که دائم مبتلایی از مایی آخر خصم جان ما چرایی دیوانه جان آخر چه ای کار کجایی روزم سیه حالم تبه کردی تو کردی ای دل بسوزی هر گنه کردی تو کردی ای دل بلا ای دل بلا ای دل بلایی ای دل سزاواری که دائم مبتلایی تا چند می سوزی دلاخود را و ما را

دلبرم د*لبر خانه خرابم کرد دلبرم د*لبر خانه خرابم کرد چشم شهل*ایش دیده پرآب*م کرد دلبرم د*لبر خانه خرابم کرد دلبرم د*لبر خانه خرابم کرد چشم شهل*ایش دیده پرآب*م کرد به چشمان* سیاه تو اسیرم به چشمان* سیاه تو اسیرم خدا می د*ونه دل از تو ن*گیرم بیا درد*ت به جان عاشق تو بیا درد*ت به جان عاشق تو نمیری ت*و به جای تو

طن*از من ای ناز من ای ناز باز ا*ز تو میگم تو شعر و آواز باز ب*ا هم می خندیم باز با هم می رقصیم ام*ا نه به این ساز ام*ا نه به این ساز طن*از من ای ناز من ای ناز باز ا*ز تو میگم تو شعر و آواز این ز*ندگی این جور نمی مونه عشق* من ازم دور نمی مونه صاح*ب داره دنیا همه کار*اش این ج*وری که ناجور نمی مونه این ج*وری که ناجور نمی مونه دنی*ام که به تاریکی شبهاست تو چ*شمای من اشک یه دریاست

ه*ر چی که خوب*یه تو دنی*ا تو چشم*ای توست بدون این ع*اشق خوشب*خت گرفت*ار توست * اگه من ش*ادم و دل م*ست همه اش ک*ار توست * ت*ا دنیا برپاست برج*است دل م*ال توست با تو زندگی چه پر ش*وره * غم و غصه از دلم د*وره * با تو بهترینم ای ع*شق من * با تو حال من چقدر خ*وبه *

می خوای آ*غوشتو ا*ز من بگیر*ی مثه د*یوونه ها ت*شویش دارم آخه م*ی دونم اینو بی تو هر ش*ب چه روز*ای بدی در پیش دار*م می خوای ی*ادم بره ر*وزای خوب*و که توی* خاطرات*م جون گرفت*ه نگاه ک*ن قلب خسته‌م سختی هار*و به عشق* بودنت آسون گرفت*ه نذار د*ستام گم شه نذار * دیوونه تر شم دل م*ن جا ب

براي د*يدن تو بيقرار*م تا بيام ا*ز سفر * بيام و ح*لقه بر در بزنم* که اومدم ب*ي خبر * ميام تا سر بذارم روي سينه ت تا که باو*ر کني * نفسگيره برام بي تو ديگه زندگي ب*ي ثمر * * اله*ي من فدات * فداي اون چشات * مي خوام اينو بدون*ي که مي میرم برات * حالا یارم

مي خوام ازت د*ور شم اما ن*مي شه * مثل تو مغر*ور شم اما ن*مي شه هزار هزارون بار دل و شکستي * م*ي خوام که رنج*ور شم اما ن*مي شه آخه د*وست دارم تويي ب*ال و پرم دني*اي مني اي ت*اج سرم درد*ت به سرم ت*ا دنيا دني*است تو مال مني ت*و سرنوشت*ا تو ف*ال مني ب*ه باغ و بست*ان من گل نمي خوام تو بهار* هر س*ال مني * مي خوام ازت د*ور شم اما ن*مي شه * مثل ت

لحظه ه*ام پر شد*ه از دوست داشتن* تو واسه م*ن قشنگ*ه عشق و خواستن* تو می شه ب*ا تو همنفس ستار*ه باشم با تو ه*مسفر تا مرز* قصه ها*شم بی تو ا*ین گلای*ه ها چه بیشم*اره شب و ر*وز برای م*ن فرقی ند*اره زندگ*ی رو با تو عشق تو م*ی خوام تو نب*اشی بی تو من* همیشه تنه*ام ت*مام قصه هامو از تو دارم بهترین خاطره هامو از تو دارم

تنه*ا شدم و ز*ندگی از ت*اب و تب افت*اد همپ*ا نشدی م*ا نشدی *مسئله ای* نیست من غ*رق تو و م*نظره ی* خوب تو بود*م درگ*یر تماش*ا نشدی* مسئله ای ن*یست عاش*ق که بشی ساده و خوب*ی زیبایی معص*وم غرو*بی افت*اده و خو*بی عاش*ق که بشی س*مت عذا*بی کاب*وس رسیدن به سرا*بی بید*اری و خواب*ی

از همان روزی که دست حضرت قابیل گشت آلوده به خون حضرت هابیل از همان روزی که فرزندان آدم زهر تلخ دشمنی در خون شان جوشید آدمیت مرده بود گرچه آدم زنده بود از همان روزی که یوسف را برادرها به چاه انداختند از همان روزی که با شلاق و خون دیوار چین را ساختند آدمیت مرده بود گرچه آدم زنده بود من که از پژمردن یک شاخه گل از نگ

در دل شب دعای من گریه بی صدای من بانگ خدا خدای من بخاطر تو بود و بس بخاطر تو بود و بس پاکی لحظه های من گریه های های من گوهر اشکهای من به خاطر تو بود و بس این همه بی پناهیم این همه سر به راهیم اینهمه بی گناهیم غصه به جان خریدنم از همه کس بریدنم زخم زبون شنیدنم به خاطر

با هم ع*شقو شناختیم دل به ه*مدیگه باختیم که قصر* آرزوه*امونو با همدیگه ساخت*یم من آن ب*اده پرستم که از ع*شق تو مستم امید* و آرزوه*امو به چشمون تو بست*م منو رها ک*ن از من بیگانه از خ*ویشم کن در هوای* عشقت عاشق تر از پ*یشم کن منو رها ک*ن از من * بیگانه از خ*ویشم کن در هوای* عشقت عاش

هر چی تو ز*ندگی دارم و ندار*م هر چقدر دلخوشی هست تو روزگار*م * این همه احساس خوب که روبرومه * به خدا به خدا من از تو د*ارم * به تو مدی*ونم و مید*ونم بست*ه ست به نگات ج*ونم عاش*ق تو می م*ونم به تو مدی*ونم و واب*سته م از د*وری تو خسته ام آخه چ*یکار کنم * که عاشقت ه*ستـــ*م با

کنار* تو چه آر*ومم چه آر*ومی کنار* من تو چشم*ای تو آر*ومه چشای* بی قرار م*ن تو می ف*همی که خوشحالم تو می ف*همی دلم تنگه تو می د*ونی که خواب من کدوم ش*ب هاست که بی ر*نگه تو مثل* آسمون ساده مثه پ*رواز آز*ادی مثه دل*بستگی امنی مثه ل*بخند آباد*ی کنار* تو چه آر*ومم چه آر*ومی کنار* من تو چشم*ای تو آر*ومه

پ*شت درای بسته ع*اشقی دلشكسته د*اره هوای خوندن ب*ا تو عزيز* خسته ب*ا تو عزيز* خسته د*وست دارم عزيزم ع*اشقتم هنوزم نذار تا بيشتر از اين * ب*ه پای تو ب*سوزم به پای تو ب*سوزم * آره خ*ودم فدات*م فدای* اون چشات*م به قرب*ون نگات*م هميش*ه خاك پا*تم بيا ك*ه زندگی ر*و تو چشم* تو ببين*م تو اين د*يار غرب*ت كنار* تو بشين*م كیه ا*ز تو ن

یه کم ص*بر کن تحمل کن بمون شاید در*ست شه نذار ه*ر جا بهت حق دادم حتی اعتمادم نادر*ست شه تو که خ*وب می‌دونی بی تو نمی‌تونم دیگه طاقت بی*ارم سلام ی*ا این خداحافظ کدومش رو پای قسمت ب*ذارم ن*گو بهتره چند وقتیو از هم جد*ا شیم ن*رو شاید اصلا همین فردا ن*باشیم ن*گو بهتره چند

بی تو چه بی ت*ابم من * امید بر ب*ادم من * ی*ه دنیا فری*ادم من تو رو ک*ه می ب*ینم * عاشـــق* و دیو*ونه م * تو رو ک*ه می ب*ینم * عاشـــق* و دیو*ونه م * تو با اون چشم سیات خ*واب نگات * خونه ی د*لم رو ویر*ون می ک*نی تو با موهای پریش*ون و رهات * منو سرگ*شته و حیر*ون می ک*نی ب*از دلـــم * اسیر عشق* تو شد ع*مر من * همه به پای* تو شد

کفتر کاکل به سر های های * این خبر از من ببر وای وای * کفتر کاکل به سر های های * این خبر از من ببر وای وای * بگو به یارم * نکن آزارم * بگو برگرده * چشم به راشم من * خاطرخواشم من * چشم به راشم من * خاطرخواشم من * من برات هر چی می گفتم * همه از د*ل بود همه از د*ل بود همه از د*ل بود تو برام هر چی می گفتی * همه باط*ل بود همه باط*ل بود همه باط*ل بود کفتر کاک