آکورد جانا (کانری داوودیان)
جانا که شود جان به قرآن تو ای یار
از دستو زبانم چه برآید که توصیف کنم
تار گیسوی تو خم ابروی تو
هی دل غافل که شدم عاشق آن موی تو
جانا که هر جا بروی پا به پایت بروم
قدم بردارمو جان به پایت بدهم
خطری کن تو بشکن بت تنهایی ر
منتی نیست و این جان به جایت بدهم
دریا دل من تویی