آکوردهای منوچهر سخایی

غروبا که میشه روشن چراغا میان از مدرسه خونه کلاغا یاد حرفای اون روزت می افتم که تا گفتی به جون و دل شنفتم عجب غافل بودم من اسیر دل بودم من اسیر دل نبودم اگه عاقل بودم من یادت میاد به من گفتی چی کار کن گفتی از مدرسه امروز فرار کن فرار کردم من اون روز زنگ آخر

یادت می یاد که اون روز لب دریا تو ساحل رو شنها بازی می کردیم سر یه بوسه با هم شرط می بستیم روی دریا ریگ اندازی می کردیم افسوس که گذشته دیگه بر نمـیـــگرده افسوس که گذشته دیگه بر نمـیـــگرده با انگشتم رو شن ها می نوشتم دوست دارم دوست دارم همیشه روی نوشته هام شن می

جوونی هم بهاری بود و بگذشت بما یه اعتباری بود و بگذشت ترنمهای گرم عاشقانه ♫♪ اینا یه جویباری بود و بگذشت میون ما وتو یک الفتی بود ♫♪ که اونم روزگاری بود و بگذشت بهار زندگانی رفت افسوس ♫♪ زکف عمر جوانی رفت افسوس نگفتم راز دل یکدم بپیشش ♫♪ زپیشم یار جانی رفت افسوس نگار نازنین هستم غلامت ♫♪

غروبا که میشه روشن چراغا میان از مدرسه بیرون کلاغا یاد حرفای اون روزت میفتم که تا گفتی به جون ودل شنفتم عجب غافل بودم من اسیر دل بودم من اسیر دل نبودم اگه عاقل بودم من یادت میاد به من گفتی چیکار کن گفتی از مدرسه امروز فرار کن فرار کردم من اون روز زنگ آخر نرفتم مدرسه تا سال دیگر عجب غافل بودم من

تا سرو گردن ناز تو پیدا میشه! تو کوچه تند و تند پنجره ها وا میشه… عاشق بینوا غرق تماشا میشه! وقتی از خونه عزم سفر میکنی دل میگه اومد وقتی از کوچه ی ما گذر میکنی… دل میگه اومد… میدونم میدونم قد رعنا داری! چشمای زیبا داری خیلی تماشا داری… تو باید بدونی که منم دل دارم! چند ساله تو این محل حق ابو گل دارم… تا سرو گردن ناز تو پیدا میشه! تو کوچه تند و تند پنجره ها وا میشه…