F#m     Bm                 A
چه شد که بار دگر یاد آشنا کردی
F#m                                        A
چه شد که شیوه ی بیگانگی رها کردی
F#m     D                         Bm
به قهر رفتن و جور و جفا شعار تو بود
E                        A
چه شد که بر سر مهر آمدی وفا کردی
F#m             D
منم که جور و جفا دیدم و وفا کردم
A     E                           A
تویی که مهر و وفا دیدی و جفا کردی
F#m                       Bm
بیا که چشم تو تا شرم و ناز داردِ کَس
E                      A
نپرسد از تو که این ماجرا چرا کردی
F#m   A     C#m     A
بیا که با همه نامهربانیت ای ماه
A     C#m         A
خوش آمدی و گل آوردی و صفا کردی
F#m                            Bm
اگرچه کار جهان بر مراد ما نشود
E                        A
بیا که کار جهان بر مراد ما کردی   بیا که چشم تو تا شرم