آکوردهای مارتیک

بهار بازم بیا عشقو بیارش بده هر یاری رو دست نگارش بهار بازم بیا عشقو بیارش بده هر یاری رو دست نگارش بهار اومد گلها وا شد دل ما باز خاطرخواه شد بهار اومد هوا خوبه نگار من چه محجوبه نگار من چه محجوبه بهار اومد گلها وا شد دل ما باز خاطرخواه شد بهار اومد هوا خوبه نگار من چه محجوبه نگار من چه محجوبه بهار بازم بیا عشقو بیارش بده هر ی

تو نشنیدی صدات کردم نمیدیدی نگات کردم نمیدیدی نگات کـــردم ازت خواستم نفهمیدی چی میخواستم نپرسیدی چی میخواســــــــتم نپرسیدی تو دنیای خودت بودی و میرفتی تو دائم زیر لب چیزی رو میگفتی تو روی آسمونها،در سفر بودی همش آشفته و آسیمه سر بودی حالا از من میپرسی من کجا بودم مگه یک لحظه من از

تنها بودم توی دنیای خدا تنها بودم تک و تنها بی عشق نمیدونستم من زندگیم از کجا شروع مــــیشه به کجا ختم میشه همه جا دنبال عشق میگشتم همه جا دنبال عشق میگشتم توی هر رد و گذر توی هر خط و خبر همه جا دنبال عشق میگشتم توی هر موج نگاه توی هر خنده ی شیرین توی هر صدای پا همه جا دنبال عشق میگشتم

زیر چتر گل نشستم به یادت چشمامو بستم خواب دیدم که گل شدم من گل نیلوفر آبی وای چه خوابی وای چه خوابی ابر بود و آسمون بود رو زمین رقص بارون بود تو هوا رنگین کمون بود سبز و سرخ و زرد و آبی وای چه خوابی وای چه خوابی توی یک جزیره انگار پری دریایی دیدم اما اون پری تو بودی پر زدم به تو رسیدم آخ که من تا تو رو دید

ای حریر بی تحمل ای شکستنی تر از گل ای خودت قصه ی رفتن تو باید بسازی با مــــن تو باید مثل بیابون شعر انتظار بدونی ابر تو هر چی که باشه بازم عاشقش بمونی بمونی تو باید مثل یه بیشه پای این ساقه بشینی زیر دستای زمستون گریه کردنو ببینی برای در به دری هام تو میتونی

ای عشق من ای زیبا نیلوفر من در خواب نازی شبها نیلوفر من در بستر خود تنها خفته ای تو ترک من و دل ای مه گفته ای تو ای دختر صحرا نیلوفر آی نیلوفر آی نیلوفر در خلوتم باز آ نیلوفر آی نیلوفر آی نیلوفر حالا تو عاشقی یا من مکن جور و جفا با من روم در کوه و صحرا بلکه بین سبزه ها ای نوگل دیر آشنا

ماه در میاد که چی بشه می خواد عزیز کی بـــشه ماه در میاد چه کار کنه باز آسمونو تار کنه نمی دونه تو هستی بجای اون نشتی نمی دونه تو ماهی تو که رفیق راهی عجب حکایتی شده عشقت عبادتی شده که از سرم نمی ره که از سرم نمی ره عجب روایتی شده عشق تو عادتی شده خدا ازم نگیره خدا ازم نگــیره

با لبات قهرم با چشات قهرم نگام نکن با نگات قهرم عاشقت بودم نفهميدی هی بهت گفتم هی تو خنديدی زخم زبونت به دلم نشست سنگ عاشقا سرمو شکست يادمه يه روز مست و مستونه داد زدم بيا بيرون از خونه سنگ آخر و تو به من بزن خنديدی گفتی (...) برو ديوونه ! وقتی که عشقو ديدی تو نگام وقتی که اسمت اومد رو

پرنده ی قشنگم کی میایی رفیق روز تنگم کی میایی دلم کرده هوای رنگ و بوتو گل خوش آب و رنگم کی میایی کی میایی پرنده سایه بونت کاشکی باشم پرنده آب و دونت کاشکی باشم پرنده سایه بونت کاشکی باشم پرنده آب و دونت کاشکی باشم پرنده ی قشنگم کی میایی رفیق روز تنگم کی میایی

سفری کن به شراب خانه ی چشمم تا در این بیت خمارشکن بمانی جرعه جرعه از نگاه من بنوشی مست و دیوانه شوی غزل بخوانی سالها بی سفر و صید مرغ دل در سینه محبوس با جماعتی نشستیم مبتلا به آه و افسوس مبتلا به آه و افسوس سفری کن به شراب خانه ی چشمم تا در این بیت خمارشکن بمانی جرعه جرعه از نگاه من بنوشی

آهو خانم بالا بلند ماه پیشونی سرو سمند ابرو داره خنجر تیز برق نگاش مثل کمند چشم سیاش یه کوه نور گردن اون تنگ بلور بلور صاف بارفتن روشن تر از دشت و دمن آهوی پر کرشمه اومد به پای چشمه راز و نیاز لبهاش لبهای خشک و تشنه قلبم رو برد با یک نفس اسیر شدم تو این قفس دامن یار شکر شکن دیوار دل آینه شکن دیوار دل آینه شکن چشمای اهو مسته گل به گلشن نشس

گلای توی گلدون خم شدن و شکستن وقتی دیدن که بی تو اشک به چشام نشستن گنجیشکا روی ناودون به هم میگن دوباره تو بر می گردی خونه دلم باور نداره تو بر می گردی خونه دلم باور نداره اگه بر گردی دل دیوونه می تونه عاشق بمونه قصه ی عشقو چه عاشقونه می تونه برات بخونه (برات بخونه) اگه بر گردی دل دیوونه می تونه عاشق بمون

گفتی که من از طایفه سنگدلانم به خدا نه یا عاشق این هستم و یا عاشق آنم به خدا نه هر جا که تو رفتی و به هر کس که رسیدی گفتی که من از قوم جدایی طلبانم به خدا نه چون اهل سکوتم نه اهل هیاهو تو تشنه تعریفی و من بسته دهانم پنهان شده در زیر سکوتم هیجانم تقصیر ز من نیست دیوانه تو اهل س

عاشقت هستم اگرچه دوری از من عاشقت هستم تا مرز سر سپردن عاشقت هستم ای مرا شور جوانی عاشقت هستم تو مرا جان و جهانی این شوق شیرین فقط یک ماجرا نیست کار دل است و جای هیچ چون و چرا نیست چشم تو جذبم کرده گرچه کهربا نیست هیچ کس برای من شبیه دلربا نیست انکار نکن این عشق فقط چ

قلب من اندازه مشت منه مشتمو برای تو وا می کنم چشم من اندازه پنجره هاست تو رو بی پرده تماشا می کنم دست من ادامه ی شاپرکاست وقتی از شعله ی تو گر می گیره اشک من از جنس بغض شاعراست که همیشه بدجوری سرازیره حرفاتو راست و،دروغ دوست دارم قد شعرای فروغ دوست دارم یکی از ما میتون

من ز عشق تو توان می گیرم از تو جان می گیرم بی تو جان می دهم و رنگ خزان می گیرم بین جنس صدف و سنگ تفاوت بگذار فرق دارد گل یخ با گل همیشه بهار فرق دارد گل یخ با گل همیشه بهار من اگر ریشه درون دل دریا دارم من اگر رابطه با عالم بالا دارم یا اگر در حرم محترم معبد عشق در صف اول ارباب

ا*ی لطیف ناز*نین عشق من * زیباترین بردار * از روی خود پ*رده های* خشم و کین تو به زیب*ائی مهتاب * تو به آرامش خواب چشم من تشنه ی پرس*ش * روی تو تنها ج*واب من اگر ی*ک بار فقط * یک بار ببینم ر*وی تو من اگر ی*ک بار فقط ی*ک بار ببین*م روی تو نفسم ی*ک بار فقط ی*ک بار بگی