آکوردهای سیامک عباسی

بگو حاظرم زندگیمو بدم بفهمم غم توو نگات از چیه فقط خنده هات باشه توو زندگیم واسه اینکه خوشبخت شم کافیه بگو تا سبک شی بخندی برام بگو حس من باورت می کنه یه بغضی همیشه توو لبخندته که هر روز زیباترت می کنه تورو دوست دارم جای هردومون تو زیبایی اندازه ی آسمون همه خواهشم از تو اینه فقط همیش

بالا سر تختم عکست به دیواره دیوار خوشحاله چون عکستو داره بالا سر تختم هر روز میخندی شب ها تو تنهایی چشمامو میبندی تو با همین عکست دنیامو میسازی من جشن میگیرم با نور پردازی خوشبختی کوتاه دلگرمی کوچیک خیلی ازم دوری دوری ولی نزدیک دوری ولی نزدیک غمگینم و تلخی میخندی و شادم

بمون با من ، بمون با من همینجا بمون روزای آفتابی تو راهن بمون حس میکنم اینجا دلامون کنار هم همیشه رو به راهن تو از این در اگه یه لحظه رد شی همه چی رو به من دیوار میشه اگه باشی صدای خنده هامون تو گوش کوچه ها تکرار میشه، تکرار همینجایی که هستی باش به تو وابستگی رو دوست دا

دو فصله که باهم نفس میکشیم دو فصل از یه قرنی که میشناسمت چه روز و شبایی که باهم گذشت چه حرفا که گفتی و گفتم بهت دو فصله که تو زندگیه همیم سرم گرمه گرمای شونت شده تو اون عشقی که باورش سخت بود حالا واسه موندن بهونت شده دلیلی واسه عشق قائل نباش به دنیای بی عشق مایل ن

تو نبودی من چیکار میکردم با غمی که شونمو میلرزوند تو نبودی کی نجاتم میداد کی بهم آرامشو میفهموند تو نبودی لحظه های سختو با کدوم معجزه سر میکردم تا کدوم شهر پر تنهایی بود دستای خالیو قلب سردم چطور میتونی فکر کنی که ممکنه یه روز برم منی که حتی از خودم به تو پناه میبرم به تو پناه میبرم از اون چه فکر میکنی

نگو که چترت عاشق نکرده بارونو ... قدم بزن شب تنهایی خیابونو ببار آه بکش تا دوباره آب کنی ... دل شکسته و یخ بسته ی زمستونو دوباره آه بکش آه تو بساطم نیست ... کسی به فکر منو مرگ خاطراتم نیست نگیر دستمو وقتی دوتایی غرق میشیم ... منو نجات نده موقع نجاتم نیست

مثله برگی تن سپرده به بادم ساده بودم دل به دسته تو دادم طعمه شیرینه نگاهه دروغت کودکی هامو میاره به یادم دل ندادی عشقمون پا بگیره تو یه روزی برمیگردی که دیره خاطراتت هنوز دلنشینه حالو روزم تا همیشه همینه خاطراتت با من رفیقه زخمه تو رویه قلبم عمیـــــقه

چرا چشمای من خیسه چرا عکساتو می بوسم مثه باغی که خشکیده دارم از ریشه می پوسم مثه دیوونه‌ ها گیجم همش بیهوده می خندم دو تا عاشق که میبینم سریع چشمامو می بندم خودم داغم نمیفهمم زمان راحت جلو میره میخوام چیزی بگم اما گلومو بغض می گیره یعنی دیوونگی

معاشران گره از زلف یار باز کنید شبی خوش است بدین حیله اش دراز کنید به جان دوست که غم پرده بر شما ندرد گر اعتماد بر الطاف کار ساز کنید میان عاشق و معشوق فرق بسیار است چو یار ناز نماید شما نیاز کنید هر آن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق بر او نمرده به فتوای من نماز کنید

کاش از اول می دونستم تو ماله دیگرونی کاش از اول می فهمیدم تو با من نمیمونی کاش از اول می دونستم تو سهم من نمیشی کاش می فهمیدم که تو از عشق من گریزونی از فکر و قلبم تو نمیری که به همین زودی تو اون فرشته پاکی که من فکر می کردم نبودی

وقتی دلت شکست تنها و بی هدف شب پرسه میزنی از هر کدوم طرف روزای خوبتو انکار می کنی این واقعیتو تکرار می کنی اطرافیانتو از دست میدیو افسرده میشیو از دست میریو دور خودت همش دیوار می کشی افسوس می خوری سیگار می کشی تن خسته ای ولی خوابت نمی بره این حس لعنتی از مرگ بدتره

من نمیخواستم بدم از دست تورو آسون تو نمیذاشتی پا بگیره زندگیمون من که شنیدم طعنه های اینو اونو تو که نذاشتی که بسازیم خونمونو اگه تو میموندی تورو میبخشیدم تورو باور داشتم تورو میفهمیدم عشق بین ما همیشه آرزویه دیگرون بود همه ی دلخوشی من دیدن

تو هر شهر دنیا که بارون بیاد خیابونی گم میشه تو بغض و درد تو بارون مگه میشه عاشق نشد تو بارون مگه میشه گریه نکرد مگه میشه بارون بباره ولی دل هیشکی واسه کسی تنگ نشه چه زخم عمیقی توی کوچه هاست که بارون یه شهرو به خون میکشه تو هر جای دنیا یه عاشق داره با گریه تو بارون قدم

Oring درسته که درگیر روزای سختم برای تو که وقت دارم عزیزم واسه این همه ناامیدی دعا کن دعا کن فقط کم نیارم عزیزم جوونم جوونم جوونم جوونم نه اونقد که از عشق چیزی ندونم نه اونقد که عین خیالم نباشه

چشمات ادامه ی هزار و یک شبه با ریتم خنده هات میرقصه عقربه حرفای تو مثل دیوان حافظه طرز نگاه تو بدجور نافذه دریاچه ی نمک تو صورتت گمه تو با نمک تری دریا توهمه دریاچه ی نمک تو صورتت گمه ترس منم فقط از حرف مردمه روشنگر شبه موهای روشنت کابوس تلخیه با من نبودنت

بچگی هامو به دستت دادم خاطرات رفته ی زیبامو که همیشه خوب یادت باشه بی تو من یه عاشق تنهامو به همه پرنده ها بدبینم به همه رهگذرای کوچه باز می رفتی و می فهمیدم که همه فلسفه هامون پوچه فکر رفتن تنمُ می لرزوند من همیشه از همین ترسیدم تو همیشه فکر رفتن بودی باید

به یادتم هنوزم اگر چه زود رفتی اگر چه بی تفاوت به هر چه بود رفتی به یادتم هنوزم اگر چه پر کشیدی اگر چه تلخ اما به آرزوت رسیدی به آرزوت رسیدی منو همین یه عکست به هم علاقه داریم که سالیان ساله به درد هم دچاریم خودت که دیگه نیستی نبایدم بدونی عذاب غیر از این نیست B4 که چ

به جاى من نفس بکش که زنده ام براى تو که قلب من میگیره بى هواى تو بمون بمون به خاطر تموم خاطراتمون قد یه پلک نبینمت دلتنگ میشم بمون ، دلتنگ میشم بمون من عاشق همین نگاه عاشقونه ى تو میشمو فقط ببین چجورى واسه تو دیوونه میشمو ببین چقدر دوست دارم براى عشق تو غرورمو شکستمو فقط براى عشق

برگا که میریزن میرقصن تو باد از خاطره لبریزن بگو یادته منو من عاشقه پاییزم دلم موهاتو میخواد باز پاییزه عزیزم بگو یادته منو بریدش از من برید و دل کند کاشکى میشد باشه پیشم گذشته هر چند به راهش ادامه داد و به راهم ادامه دادم بریدیم از هم بریدیم از هم نگاهش به سمته تقدیر به پاهام که قفلو زنجیر

تو که نیستی زندگیمو زیر پای کی بریزم واسه کی دلم بمیره وقتی تو نیستی عزیزم دستِ سردِ این زمونه دستمو از تو جدا کرد بازیِ دوری و حسرت با دلای ما چه ها کرد عشق تو توی وجودم تا همیشه موندگاره همه آرزوم همینه که ببینمت دوباره دوریِ تو داره آروم منو از پا درمیاره رنگِ

صبح روز روشن برفی ‏‎مونده تو دلت حرفی که نمیگی به من ‏‎چشمات شب قبل بهاره ‏‎خبر خوشی داره که نمیگی به من ‏‎شهر تور سفیده پیرهن عیده توی تنش ‏‎با لباس رنگی یه طرح قشنگی رو دامنش ‏‎عشق یه شعر ساده س که روز برفی رو لبته ‏‎ت

نگاه کن برف جای تو نشسته از اون بیرون ببین از پشت شیشه هوا انقدر سرده توی خونه درو که وا بذاری گرم مى شه تو از رفتن به من چیزی نگفتی نمیدونم چرا محرم نبودم بریدی دوختی اما عزیزززززم عزیزم من مگه آدم نبوددددددم حالا من با چهار تا دیوار و شب هاى بیدار و پاکت سیگار و

اونکه در اوج صداقت با تو پاک و بی ریا بود اون که غرق عشق پاکش از همه دنیا جدا بود اونکه چشمای نجیبش جز تو هیچکسو نمیدید اون که میتونست رها شه ولی موند و عشق و فهمید اون منم اون منم اون منم اون منم اون منم اون منم اون منم اون منم اونکه ارتفاع

دارم پیر میشم ولی عاشقم ، جهانم پر از حس و حال توئه همه خنده ها دلنشینن ولی فقط بهترین خنده ماله توئه دارم پیر میشم ولی عاشقم ، تو این حال و روزو برام ساختی با اون خنده ی دلفریبت ببین دلم رو به چه روزی انداختی کنارم بمون و بهم تکیه کن به جز عشق چیزی نمی خوام

تنهامو از همه دلسرد صدامو بشنو و برگرد فاصله دیوونه ترم کرد آخه تو خود بهارى بیا تا عشقو بیارى واسه تو که نداره کارى حالا بهترین وقته واسه اینکه دوباره برگردى هرگز یادم نمیره لحظه اى رو که عاشقم کردى حالا بهترین وقته واسه اینکه دوباره برگردى

با تو از تموم جاده ها میگذ رم با خودم تو رو به قصه ها مى برم زندگى آدما همش یه خاطره ست تو تموم خاطرات من تویى و بس وقتی میشه با تو لحظه رو نفس کشید باید از گذشته هاى دور دست کشید سرنوشتُ پا به پاى من رقم بزن من به جاى تو، تو به جاى من قدم بزن عشق ما دو تا رو هم سفر کرده

سن و سالم کم بود غرق بازی بودم به همون دنیای ساده راضی بودم شاد بودم شاد و سر خوش و بازی گوش سادگی دنیام و می گرفت در آغوش هر کجا می رفتم می شکفتم در خود شیطنت می کردم عشق جاری میشد اون روزا یادم هست زندگی با ما بود پدرممی جنگید مادرم زیبا بود روزهای خ

به یادتم هنوزم اگر چه زود رفتی اگر چه بی تفاوت به هر چه بود رفتی به یادتم هنوزم اگر چه پر کشیدی اگر چه تلخ اما به آرزوت رسیدی,به آرزوت رسیدی منو همین یه عکست به هم علاقه داریم که سالیانه ساله به درد هم دچاریم خودت که دیگه نیستی نبایدم بدونی عذاب غیر

عشق دورم تا تو هستی من صبورم کوهم اما پیش چشمات بی غرورم عشق دورم من یه راهه بی عبورم سوت و کورم با تو اما غرق نورم عشق دورم هرجا باشی من خودم رو می رسونم تا کنارت زندگیمو بگذرونم با تو باشم با تو ای نامهربونم ای قراره بی قراری های نابم ماه من باش تا به این شبها بتابم من کویری تشنه ی یک قطره آبم دوری اما تو قلبم م

دوباره میبینم تو رو که زیبایى شبیه رویاهام بذار به لبخندت به عشق برگردم به اولِ رویام مثلِ همون روزا تو رو زیاد اما همیشه تر مىخوام ازم مىپرسى هنوز تنهایى هنوز هم تنهام هنوز از چشمات ستاره مىچینم بدونِ لبخندت هنوز غمگینم هنوز دلتنگى کنارمه هر رووزز جهان تموم مىشه کنار عطرت هنوز چقدر بد بودن تمومِ روز

اگه اون که کنارته تو رو بیشتر از من میخواد اگه با همون راحتی اگه باهات راه میاد اگه روزگار بد تو رو ازم گرفته اگه خاطرات خوبمون از خاطرم نرفته خوشبختیت ارزومه حتی با من نباشی حتی از خاطره هامون جدا شی از همون روزای اول می دونستم نمی مونی می دونستم

عشقم بهت عمیق بود اما تو حالو روزم رو نمیدیدی انقدر غرق بچگی بودی دلبستگی هامو نفهمیدی عشقم بهت عمیق بود اما این عشقو باید ترک میکردم از من گریزون بودیو ای کاش از روز اول درک میکردم 9 حالا همین تنهاییِ بی رحم با من رفیقی دل وفا داره نون و نمک خوردیم یه جوری که

چشات آوازِ یه سازه که احساسم رُو میسازه نگات بی حدُ اندازه خوش آهنگه خوش آوازه یه رویایی که تکرارش پُره از حسِّ آرامش شروعِ قصه این باشه چه شیرینه سرانجامش تُو اینجایی تا روزایی که گم میشم توو تنهایی بمیرن نتونستن حسودایی که میخواستن تُو رُو از من بگیرن

بگو حاظرم زندگیمو بدم بفهمم غم توو نگات از چیه فقط خنده هات باشه توو زندگیم واسه اینکه خوشبخت شم کافیه بگو تا سبک شی بخندی برام بگو حس من باورت می کنه یه بغضی همیشه توو لبخندته که هر روز زیباترت می کنه تورو دوست دارم جای هردومون تو زیبایی اندازه ی آسمون همه خواهشم از تو اینه فقط همیش

میدونی از تو توو قلبم یه جای خالی یه حسِ کشنده مونده هنوزم برای اینکه نمیرم برای اینکه نبازم یه عکس خنده یه برگِ برنده مونده هنوزم یه عکس از اون شب خوبی که حتی فکر نکردم قراره خاطره‌ هاتو یه عمر اشک بریزم قرار شد که تو از من فقط یه عکس بگیری نه زندگیمو عزیزم نه زندگیمو عزیزم خراب شد همه دنیام اگه بیای قراره چیو دوباره بسازی فقط قراره

دوست داشتم یه جای دیگه توی یه زمان دیگه زندگی میکردم اما توی یه جهان دیگه جایی که تمام عمرو پای حسرت نمیدادم جایی که خیلی زیاد بود ارزش قلب یه آدم همه اونایی که از دست دادمو دوباره دور و برم میدیدم واسه داشتن یه کم آرامش این همه سخت نمیجنگیدم کاشکی با یه پاک کن جادویی اشتباهاتم

از دنیا تویی سهمم دنیاتو میفهمم انگار مارو ساختن تنها برای هم من قبل تو عشقو باور نمیکردم تا اومدی رفتن روزای پر دردم دل همین که با تو بال و پر گرفت زندگی یه رنگ تازه تر گرفت قلب سرکشم که سر به راه شد بی تو هیچ با تو پادشاه شد ای شبیه هیچکس ای واقعی ترین پاشو توی

تنهام و تنهاییامو دوست دارم تنهاییام میمونم کنارم از بس که با هرکی نشستم زخم خوردم با آدما دیگه کاری ندارم من همیشه کوله بارم پر از رفاقت بود من به هرکی رسیدم بی صداقت بود عشقش از رو عادت همرنگ جماعت بود خستم از همه از عشقای سیاه سفید این قلب عاشقم یه روز خوب و خوش ندید خستم از همه یه جوری باورم شکست

تنهام و تنهاییامو دوست دارم تنهاییام میمونم کنارم از بس که با هرکی نشستم زخم خوردم با آدما دیگه کاری ندارم من همیشه کوله بارم پر از رفاقت بود من به هرکی رسیدم بی صداقت بود عشقش از رو عادت همرنگ جماعت بود خستم از همه از عشقای سیاه سفید این قلب عاشقم یه روز خوب و خوش ندید خستم از همه یه جوری باورم شکست که ر

اگه من دارم باهان میجنگم تو فکر آرزو های توام صبح باهات ساز مخالف میزنم شب نوازنده موهای توام همه چی عجیبه بین ما دوتا تو یه لحظه کار دنیارو ببین من میگم عاشقتم تو میگی نه اختلاف نظر مارو ببین اون همه چشم انتظاری شبای بی قراری من که یادمه تو اوج نا امیدی به داد من رسیدی من که یادمه کمک کن کم نیارم که من دارم و ندا