Dm                        Gm
دارن یه برجی میسازن با ده هزارتا پنجره

Gm         Eb            C         Eb
میگن که قد برجشون از آسمون بلندتره

      Eb                        Dm
برای ساختنش هزار هزار درختو سر زدن

Gm         Eb            C 
پرنده های بی درخت از این حوالی پر زدن

              Eb                      Dm
میگن که این برج بلند باعث افتخار ماس

Gm        Eb        C
حیف که کسی نمیدونه خونه افتخار کجاس

          Eb                     Dm
باعث افتخار تویی دختر توی کارخونه

Gm          Eb        C
که چرخ زنده موندنو دستای تو میچرخونه

           Eb                       Dm
باعث افتخار تویی سپور پیر ژنده پوش

Gm      Eb         C
نه این ستون سنگیِ لال بدون چشمو گوش

                   Eb               Eb              C      Eb 
ستون آسمون خراش سایتو ننداز رو سرم

Gm           Eb          C
تو شب بی ستاره هم من از تو آفتابی ترم

                           Dm                    Gm
یه روز میاد که آدما تو رو به هم نشون بدن

Gm        Eb       C      Eb
به ارتفاعت لقبِ پایه ی آسمون بدن

          Eb                     Dm
اما خودت خوب میدونی پایه نداره آسمون

Gm         Eb           C
اون که زمینی نمیشه با حرف پوچ اینو اون

            Eb                    Dm
پس مثه طبل صدا نکن نگو بلندترین منم

Gm           Eb         C
من واسه رسوا کردنت حرف از درختا میزنم

      Eb                       Dm
درختای مرده هنوز خواب پرنده میبینن

Gm           Eb             C
پرنده های بی درخت رو سیمای برق میشینن

       Eb                      Dm
به قد قامتت نناز آهای بلند بی خبر

Gm           Eb           C 
درختا باز قد میکشن حتی تو سایه ی تبر