آکوردهای رضا ملک زاده

نشد برای عشقمون برای این دیوانه ات؛ سفر کنی! نشد یه بار به حال من به حال این ویرانه ات؛ نظر کنی نشد بیایی عاقبت نشد برای عاشقت؛ خطر کنی! نشد به وقت رفتنت مرا هم از نبودنت؛ خبر کنی آرام آرام نشستی در دل من؛ ای آشنا آرام آرام گذشتی از کنارم؛ نا مهربان ای وای از این غم بی پایان امشب امشب؛ با خیالت گفتم و خند

باز پا برهنه روی ساحل زیر باران ماه کامل از غم زمانه غافل موج میزند آرام به پایت لحن آرام صدایت مستم از حال و هوایت دریا دریا دریا عاشق شده این دل دریا دریا دریا بوی نم ساحل زیباترینی تو باران که میبارد جانا بگو قلبت حال مرا دارد دریا دریا دریا عاشق شده این دل دریا دریا دریا بوی نم ساحل زیباترینی تو با

ﯾﺎدم ﺗﻮ را دﯾﮕﺮ ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﯿﺪا ﻣﻨﻢ از ﻋﻄﺮه ﺗﻮ ﻣﯿﮕﺮﯾﺪ ﻫﺮ ﺷﺐ ﭘﯿﺮاﻫﻨﻢ آواره ام ﻣﻦ ﻫﻤﭽﻮ ﺑﺎد ﺑﯽ ﺳﺮزﻣﯿﻨﻢ درﯾﺎ ﺗﻮﯾﯽ ﻣﻦ ﻗﺎﯾﻘﯽ ﺑﯽ ﺳﺮزﻣﯿﻨﻢ دﻟﺒﺮ ﺑﯽ ﻧﺸــــــﺎﻧﻢ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﯽ آﺷـــــﯿﺎﻧﻢ ﺑﯽ ﻣﻦ ای ﻫﻤﺴﻔﺮ رﻓﺘﻪ ای ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﯽ ﺧﺎﻧﻤـــــﺎﻧﻢ دﻟﺒﺮ ﺑﯽ ﻧﺸــــــﺎﻧﻢ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﯽ آﺷـــــﯿﺎﻧﻢ ﺑﯽ ﻣﻦ ای ﻫﻤﺴﻔﺮ رﻓﺘﻪ ای ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﯽ ﺧﺎ

وقتی میخنده چشات وقتی دلگیره شبات حواسم بهت هست وقتی نزدیکم بهت حتی دورم از خودت حواسم بهت هست اگه لرزیدش دلت حل نمیشه مشکلت رو من حساب کن منو از خودت بدون این یه رازه بینمون حواسم بهت هست من مثل کوه پشتتمو نگیره این دلت حسودن آدما باورم کن تو بیا ما رد میشیم با هم از این تاریکیا ای گل سرسبدم تو عاشقی من

عاشق که باشی یار میخواهی فقط آشفته ای دیدار میخواهی فقط عقل از سرم بردی جنونم را ببین تو عاشقی بیمار میخواهی فقط هی با خیالت فکر فردا میکنی چشمانت را غرق دریا میکنی عاشق که باشی برای دیدنش یک شهر را یک باره شیدا میکنی این بی قراری یادگاری از عشقت ماند این جای خالی تنم را چه بد لرزاند افسوس بی تو در وجود من آشوب است چشمان من از فراقت دگر کور است این بی قراری یادگاری از عشقت ماند این جای خالی تنم را چه بد لرزاند افسوس بی تو در وجود من آشوب است چشمان من از فراقت

بی تو نگرانم حال من چون پروانه تویی نور چشمم تویی تو دردانه کوچه به کوچه مجنونم و شبگردم کجایی بانو من در پی تو میگردم بی تابم دریابم دیوانه آن صورت جذابم میخوابم در خواب منی گوهر کمیابم با من باش من عاشق آن لحظه نابم ... بی تابم دریابم دیوانه آن صورت جذابم میخوابم در خواب

پای او ماندم تا که قد بکشد پر کشید… اما بی خبر تنها دل به یک آسمان داد! او که هی میگفتش بی قرار من است… تا جهان چرخید فرصتی را دید روی دیگر نشان داد! اما بدان هم خدای منی هم خطای منی گر چه بد کردی با من تو جان منی… درد شیرین من گناه توام اشتباه توام! هر چه دوری بدان چشم به راه توام… یار نبود یاور بودم

چشمای گریونو خیابونو منو یه بغض پنهونو یه بارونو منی که بعد تو تمومه کارم تمومه کارم ... عطر موهاتو نفسهاتو اون عشق رفته بر بادو نگاهاتو هنوزم که هنوزه مونده یادم مونده یادم من زورم نمیرسه به عشق تو عجب جهنمی شده برام بهشت تو چه جاهایی که من بالا نبردم اسمتو برس به دادم من زورم نمیرسه به عشق تو عجب جهنمی شده برام بهشت تو

پی چشمان تو لب خندان تو گذری کردم از آن کوچه آرام تو گل باران من دل را برده ای چه کنم به فال عشقم تو گره خورده ای شاه شاهانی جان جانانی نیمه پنهانی تو قرص قمری با ماه برابری خودت که می دانی چشمان آهوی تو جادوی تو از دل من برده قرار که خودت راه فرار هیچ نداری نیمه پنهان منی جان منی

شیرین من بالا بلایی با من ولی از من جدایی ای آشنا یادت نمانده قول و قرار آشنایی دلتنگم دلتنگم تو این شبای بی ستاره برس به داد من دوباره دلتنگم دلتنگم برای تو برای خونه برای هرچی بینمونه وقتی میخندی دنیا قشنگه با تو همیشه فردا قشنگه دستاتو وا کن رو خستگی هام دستاتو وا کن یخ کرده دستام