آکوردهای رستاک

چرا ادما نمیفهمن چقدر مردم و زنده شدم یادم بری تو که قلبت قبل از اینا رفته بود بایدم اجازه می دادم بری چرا آدما نمیفهمن چقدر انتظارت من و اذیت میکنه آخه کی تو گوش یه جنازه هی راجب آینده صحبت می کنه میشه اسمشو نیارین پیش من میشه عکساشو بهم نشون ندین میشه از حال خوشش نگین برام میشه این جنازه رو تکون ندین من به اندازه ی کافی زخمیم ام انتقام چیو میگیرن ازم اینا که با خبرن از رفتنت پس سراغ کیو میگیرن ازم

همه دنیارو گشتم تا رسیدم پیش آرامش رسیدم پیش اونی که تمام عمر میخوامش همه دنیارو گشتم تا به این خونه بگم خونم نگو امشب بمون این بار تمام عمر میمونم همه بارونو دوست دارن من اما نم موهاتو توی گوشم بگو آروم تمام آرزوهاتو

مث برف آروم اومد ولی یه شومینه هیزم تو دستاش بود یه شال سفید و سیاه گردنش یه غم پشت چشمای زیباش بود بهم گفت این صندلی خالیه بهش گفتم این صندلی مال تو میخواستم بگم اما فرصت نشد چقدر دوست دارم غم حالتو همون لحن غمگین حرفاش بود که مهمون دنیای دودیم شد فقط چاوشی گوش میکرد و من به محسن شدیدا حسودیم شد

این کلید در برو هرچی ام دلت می‌خواد ببر وقتی‌ عشق میمیره بین دو نفر باید رفت اما بی‌ خبر همه چی‌ تموم تا اینجاشم زیادی آوردی دووم آرامشم مهمتره از آبروم میگذرم این بارم از آرزوم ... فقط قول بده دیگه به این رابطه اصراری نداشته باشی‌ اگه منو دیدی یه جا باهام کاری نداشته باشی‌

با اینکه خیلی دیر دیدمت باهات غریبگی نمیکنم از هرچی میگذرم به خاطرت از خود گذشتگی نمیکنم به انتها رسیده بودم و خیلی خیلی بدم میومد از خودم چقدر به موقع اومدی رفیق صدام زدی و عاشقت شدم چقدر به موقع ماه صورتت به داد آسمون من رسید خشکیده وبدم خش خش برگام به گوش باغبون من رسید منو توی این شهر تنها نذار نمیخوام به تنهایی عادت کنم از امروز تا آخر زندگیم میخوام تنها با تو رفاقت کنم ... منو توی این شهر

با شال گردن از همه زیبا تری حق داری دنیا رو زمستونی کنی بارون و رو چترت گرفتی می بری هر جا دلت می خواد و بارونی کنی تا بغض می کنی شبیه ِ جمعه ها انگیزه میدی شهر حزن آلود شه با هر کسی میگی و می خندی ولی هر بار شاید یک نفر نابود شه زیبایی و برای هم کلاسیات دیوونگی یه حسِ تکراری شده

بشین رو به روم اگه بغض تو گلوم راحتم بذاره میخوام بپرسم ازت یه چیزو فقط به خدا همین یه باره فقط یه سوال وقتی نبودم تو زندگیت کی بوده که برات جای خالیمو پر کرده فقط یه سوال کسی هنوز هست که وقتی ابری هوا دلت بخواد یه روزی برگرده

یه خونه ، یه گیتار ، چشمای تو تمام غروب و تماشایِ تو یه عمری که سَر میکنم پایِ تو بگو دیگه چی از همین بهتره؟ کنارِ تو با عشق درگیرم و تا هرجا که خواستم دارم میرم و یه روز هم کنارِ تو میمیرم و بزار هرچقدر میشه خوش بگذره

ببین پاییز امسالم طلایی کرده موهاتو شده انگیزه ی برگا ببوسن جای پاهاتو بازم همرنگه شاله تو با این برگای پاییزی همین برگا که میبینن تو داری اشک میریزی تماشا کن درختا رو که میرقصن با دست باد به یاد اولین دیدارم اینجا کاخ سعد آباد همینجا عاشقم ک

افسردگی میگیره آیینه هر بار که از تو جدا میشه تو حتی بی ارایشم ماهی ماهی که صبح از خواب پا میشه شب قهر کرده وقتی فهمیده مشکی، مشکی تر از موهایه لختت نیست راحت بگو دیوونه ی زیبا تو این همه زیبایی سختت نیست (چشمات دو تا فنجون قهوست که عطرش داره میپیچه تو خونم ای داد بیداد

از عشق هیچ چیز نمیدانم چیزی برای آنکه بدانم نیست چشمان مرگ بار زنی زیبا آرام بخش زیر زبانم نیست من تازه عاشقت شده ام اما از هرچه بر تو رفته خبر دارم با من بگو که در نسخ خطیت خطی برای آنکه بخوانم نیست من کل آسمان تو را گشتم دیریست کفتران به تو مشغولند

اینکه بارون گرفته اینکه اون توی راهه اینکه فهمیده دوری بدترین اشتباهه مثل شومینه روشن مثل ایینه رو راست بعد یک سال دوری اینکه اخر خودش خواست خودش خواست یعنی پاییز امشب بارشو جمع کردو میشه با عشق سر کرد این زمستون سردو یعنی اغوش سردم پر شه از عطر موهاش

دست بردار این دفعه نمیتونی برگردی تو ببین با زندگیم چیکار کردی تو چجوری یادم بره نامردیتو دست بردار همه ی پُلا رو خراب کردی باز تو که رفتن و انتخاب کردی باز چجوری دلمو جواب کردی باز چمدونتو که بازم جمع کردی دوباره اینجوری نگاهم کردی به خدا بری نباید برگردی

یه خونه که با شهر کاری نداشت یه کوچه که آروم و بن بست بود یه گلدون سفالی پُر از عطرِ یاس هوایی که از بوی گل مست بود تو رد میشدی خونه گُر میگرفت صدای قدم هاتو تا میشِنید دلِ پنجره باز میشد توو باد غم از پشتِ شیشه سَرَک میکشید غلط کردی عاشق شدی لعنتی غلط کردی پرده رو پس زدی یه رویا ازت توو سرم داشتم غلط کردی به رویاهام دست زدی غلط کردی عاشق ش

عشق یه شهره که ازت دور نیست هر چقد هم جاده بخواد کش بیاد عشق یه دختر با موهای سیا ست وقتی نشستی تا با ساکش بیاد عشق همینه که نگاهت کنه عشق کنی لرز کنی تب کنی تا اس ام اس میزنه دارم میام پاشی یه تهران رو مرتب کنی عشق یه اهنگه پر از خاطره است اشکِ و لبخند ولی عالیه

اومدی سر بزنی بهم چی آوردی برام بگو خنده هاتو آوردی که از غصه درام رنگ موتو که عوض کردی غریبی میکنم گم شدم اما بهم میگن همین دور و ورام بعد عمری اومدی بازم ملاقاتی من تازه میشه زخمای قلب خیالاتی من اینو میگفتن بهم رفتی سفر یه جای دور حالا اشکاتو آوردی واسه سوغاتی من اومدی چی بگی با حال من چیکار داری روسریت آبیه حتما با اون قرار داری زندگیمو ازم گرفتی ا

تو میخندی ، حواست نیست من آروم میمیرم تو می رقصی و من عاشق شدن رو یاد می گیرم چه جذابی چه گیرایی ، چه بی منطق به چشمات میشه عادت کرد توی دستای تو باید به سیگارم حسادت کرد منو پُک میزنی آروم ، خرابم میکنی از سر رژِ لب روی ته سیگار ، تنِ من زیر خاکستر منو پک میزنی اروم, خرابم میکنی از سر

خودمو دور کردم از چشمات که بیافته تبت از آغوشم از همون شب موهام سفید شد و از همون شب سیاه میپوشم ...از همون شب ترک کردم هوای دختری و که هواییم کرده بود چشاش توی تب سوختم نفهمیدی تبِ واگیرِ من مراقب باش ...مراقب باش فکر کردی تمام مشکل تو تو یه آغوش گرم حل کردی نه عزیزم کدوم آرامش من دیوونه رو بغل کردی همه میگن که مردا معمولا زیر آوار غم قوی میشن بعضی از مردا اما میشکنن

اومدم شمال خیلی سردمه جاده ی شمال بدونه تو همونجوری که فک میکردمه حتی آسمون صافو ساده نیست نه بدونه تو پیجو خمای چالوسم فوق العاده نیست دریا بدونه تو منو نمیخواد نمیخواد پا رو ماسه ها بذارم بارون تو قلبه جنگلا گرفته (هوا گرفته غصمو کجا بذارم

انگار بی دلیل انگار خود به خود ... تا عاشقت شدم لحنت غریبه شد گرمای عشق رفت از جمله سازیات ... یه دفعه خوب شد دیوونه بازیات عشقی که درد شد سبزی که زرد شد ... شامی که سرد شد یعنی عوض شدی پلکت که میپره تا صبح یکسره ... خوابت نمیبره یعنی عوض شدی

یه دفعه از چه فصلی سبز شدی ... که تو احساسِ من قدم بزنی یه خیابون شدم که گهگاهی ... یه کمی واسه من قدم بزنی یه خیابون شدم که خستگیا ... کز کنم توی موجِ دامن تو اگه دستم نمیرسه به خودت ... مست شم از عبور کردنِ تو (مثه پس کوچه های پاییزم ... ریه هام خش خشن پر از ب

عیــــــد من؛ موهای موجـــــی توئه وقتــــی که بازه و وقتـــــــی میبندی عیــــــد من؛ فــــلاش دوربینیه که تو روبروشــــیو براش میخنــــــــدی عیــــــد من؛ مامانو بابایین که بینشــــــون دعوا و جنگــــــی نباشه عیــــــد من؛ اون شبیه که تا صبحش بالشی خیس از دلتنگی نباشه عیــــــد من؛ مثل یه بخــــاری گرمه یه فـــــرش که وسـط اتـــــاق بیفته

ساکت نشستیو من عاشقت شدم موهاتو بستیو من عاشقت شدم وقتی نبودیو عاشق نبودمو حالا که هستیو من عاشقت شدم وقتی نگاه کنی دیوونه میشمو موهاتو وا کنی دیوونه میشمو میمیرمو به جاش من عاشقت شدم دلواپسم نباش من عاشقت شدم ساکت نشستیو ...

شرابیه موهاش چشاش آبیه یه جا بین مستیو بی خوابیه فقط زیر بارون قدم میزنه چقد زندگی رو بهم میزنه یه کهنه شرابه که سی سالشه به جز من یه میخونه دنبالشه یه کهنه شرابه که این سالها گمون میکنم بهترین سالشه مثه آخرین روز شهریوره همه ترسم اینه بره بگذره دلم با نگاهش گلاویز شد چشاشو یه آن بست پاییز شد مثه آخرین روز شهریوره

یه دیوونه اینجا به عشق چشات غزل مینویسه ، گرفتارته یه احمق تو سرمای این زمهریر پی فصل آغوش تبدارته یه شاعر که آرامشش با تو بود نشسته جدایی رو از بر کنه میگن خیلی وقته بریدی ازش نمیخواد ، نمیتونه باور کنه کدوم گوری هستی به دادم برس تو آغوش کی بالو پر میزنی به چشمای کی زل زدی بی شرف بزن ، زندگیمو تبر میزنی شب زجه های من عاشقه لبات

من خوبه خوبم گیتارم کجاست تو که میرقصی همچی زیباست تو که میرقصی زندگی سادست من عاشق شدم این فوق العادست تو که میرسی به آرزو هات منو رها کن تو اون موج موهات منو برسون به بچگیا باید دوباره به دنیا بیام من خوبه خوبم لبخندت کجاست تو که میخندی همچی زیباست تو که میخندی عشق بی ارادست

C9 دنیای ما اندازه ی هم نیست من عاشق بارون و گیتارم من روزها تا ظهر میخوابم من هر شبو تا صبح بیدارم C9 دنیای ما اندازه ی هم نیست من خیلی وقتا ساکتم سردم وقتی که میرم تو خودم شاید پاییزِ سال بعد برگردم C9 دنیای ما اندازه ی هم نیست می بوسمت اما نمی مونم تو دائم از آینده می پرسی

قهری و باز آسمون ابریه بارون بیاد مرگ من حتمیه ما بی گناه پس مقصر کیه وای....... از رفتنت چند شبه میگذره حال تو از حال من بدتره دق میکنم اگه یادم نره وای........ یادم نبود جای خالی تو آدم کشه بی خیالیه تو یادم نبود تورو یادم نرفته یادم نبود سردیه شهرمون یادم نبود این دفعه قهرمون یادم نبود داره میشه یه هفته

من عاشقش بودم نمیفهمید من عاشقش بودم جوابم کرد هی گریه کردم تا یخش وا شه سیل اومدو خونه خرابم کرد میدونه از این عشق بیمارم میتونه تسکین غمم باشه یه کشور بی پرچمم اما شالش میتونه پرچمم باشه کافه خیابون سینما مترو حتی اتاقم عکس رو میزم هرجای این شهرو

رعنا تی تومان گِله کِشه، رعنا تی غصه آخر مَره کوشه، رعنا دیل دَبَسی کُردآجانه، رعنا حنا بَنَی تی دَستانه، رعنا آی رو سیا، رعناجان، برگرد بیای، رعنا رعنای می شِی رعنا، سیا کیشمیشه، رعنا رعنای می شِی رعنا، سیا کیشمیشه، رعنا آخه پارسال بوشوی امسال نمی، رعنا تی بوشو راه واش دَر بمی، رعنا تی لِنگانِ خاش در بمی، رعنا آی رو سیا، رعناجان، برگرد بیای، رعنا

تو خواب دیدی من خیانت کردم اما من توی بیداری غم چشماتو دیدم میبینم اینجوری داری از دست میری میدونم اینجوری تو رو از دست میدم وقتی تو به گذشتمم بی اعتمادی بگو چطور آیندمو با تو ببینم؟ زخمی تر از اونی که میگی خوب میشم عاشق تر از اونم که اشکاتو ببینم دنیا داره پیش چشت خراب میشه با بودنم آرامشت خراب میشه