آکوردهای دایان

‏ الا یا ایها الساقی ادر کأسا و ناولها ‏ که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها ‏ شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل ‏ کجا دانند حالِ ما سبکباران ساحلها ‏ همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر ‏ نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها ‏

بین من و تو این روزا بازی ادامه داره ته این بازی میبینی که کی بیقراره بچرخ تا بچرخیم تا آسمون ستاره بین من و تو تا ابد بازی ادامه داره چی آوردن به سرت چی آوردی به سرم موهامم سفید شده ولی هنوز پسرم تو که ضربه میزدی قلب بی سپر میمرد با دست خالی نمیشه هیچ جنگیو برد

از وقتی رفتی نشد دلم آروم بگیره هرکاری کردم نشد عشقت بمیره دریا که میرم رو ساحل غم اسم تو هربار هی مینویسم جنگل که میرم ابری که میشم تو بادوبارون باز خیسه خیسم وقتی میرم کوه دلم خیلی میگیره انگار تو اوج قصه ی عشقی یکی بمیره

حسابی خسته شدم و حسابی پُر دردم به جونِ جفتمون قسم برم برنمیگردم دست به هر کاری زدم که تو برام بمونی همشو پایِ تو دادم ، عشق و عمر و جوونی مهم نبود که چی شده ، مهم بود که چی میشه یادت نره تنها بودی ، جز من میموند کی پیشت گاهی یه تکیه گاه بودی گاهی مثلِ یه بچه خودم اجازه میدادم چشات حریفِ من شه

یه احساسی باید مونده باشه بی تردید یا بی رحمی به احساسم داری میخندی دارم میبینم اون روزیو که بی حرفی همون روزی که ساکت بودیو میرفتی نپرسیدی بعد تو این دلم چی میشه نگفتی قصمون عاقبتش چی میشه دوستت دارمات این روزا سهم کی میشه تو این شبها که تنهام میمونه کی پیشت زمان میرفت ولی تموم نمیشد درد یه روزایی یه احساسی تلنگر زد یه روزایی باید مُرد و تحمل کرد تو میخواستی بری کاریش نمیشد کرد میدونم کارت اون روزا مهم تر بود میدونم حق تو روزای بهتر بود بهم گفتی تحمل کن تا سال

چطوری دور بشم از تو این همه خاطره ها چی چی شد که دور شدی از من چقد فاصله داری یکی باید به من بگه پسر کجای کاری همه ی عمر تو میره ولی تو کلشو خوابی بیا بی معرفت من گره افتاده تو کارم میدونی بهت مریضم میدونی بهت دچارم چطوری دور بشم از تو دلم پیش تو گیره هر جای دنیا که باشم دلم باز پیش تو میره ببین آسمون یه رنگه هر جای دنیا که باشی چطوری میتونی بد شی بری و از من جدا شی همه ی روزای رفت

اگه جایی دلت شکست اگه از زندگی خوردی رو دست قصه نخور یه راهی هست عیبی نداره هممون اینجا مسافریم همه اومدیم که یه روز بریم غصه خوردن به حالمون فایده نداره نرو شکستو یاد من نده مگه نمیبینی حالم واقعا بده پیشت بودم حالت ب

یه کم گیجم دل مُردم انگاری محکم از رو به رو خوردم تو کمی‌آروم من کمی‌داغون چه احساس بدی داریم هر دوتامون یکم گیجم افسرده یکی که تنها تو حبس خودش مرده یکی که بارون رفته از یادش یکی که تا صبح نمیبره خوابش یکم گیجم تصویرا تاره سرم سنگین و سیگار دوباره یه کامِ تلخُ یه بغض غمگین یه جای خالی با صدای آهنگی داره یادم که عاشقم با تو چقده نازه آخ الهی چشماتو نگیری از من که میمیرم از غم

نرو شکستو یاد من نده مگه نمیبینی حالم واقعا بده پیشت بودم حالت بد بود چرا نمیمونی الان حال من بده میخواستم ولی زوری نمیشد کاش هیچوقت اینجوری نمیشد اگه این همه خاطره نبود کلش الان درد دوری نمیشد کاش میشد مال من بودی دلم تنگه واسه با تو خندیدن با اینکه باهام بد شدی دلم تنگته هنوزم میگم دلخوشیم دیدن تو بود نیستی میکنم پیرهنتو بو زیر نور ماه تا صبح حرف زدن من و تو و باز دیدن طلوع

یه احساسی باید مونده باشه بی تردید یا بی رحمی به احساسم داری میخندی دارم میبینم اون روزیو که بی حرفی همون روزی که ساکت بودی و میرفتی نپرسیدی بعد تو این دلم چی میشه نگفتی قصمون عاقبتش چی میشه دوست دارمات این روزا سهم کی میشه تو این شبها که تنهام میمونه کی پیشت زمان میرفت ولی تموم نمیشد درد یه روزایی یه احساسی تلنگر زد یه روزایی باید مرد و تحمل کرد تو میخواستی بری کاریش نمیشد کرد میدونم کارت اون روزا مهم تر بود میدونم حق تو روزای بهتر بود بهم گفتی تحمل کن تا سال

تصویر تو از تو چشام خیلی وقته رفته با اینکه سرد شدم هنوز ندیدنت سخته کسی نیومده بجات بعد این همه وقته بدون تو الان روزام پر نقطه ضعفه من کنار تو خوشحالم با تو دنیارو دوس دارم بی تو روزام تیره و تارن همه آسونا دشوارن من کنار تو خوشحالم با تو دنیارو دوس دارم بی تو روزام تیره و تارن