آکوردهای بنان

تا بهار دلنشین، آمده سوی چمن ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر تا که گلباران شود کلبه ی ویران من تا بهار زندگی آمد بیا آرام جان تا نسیم از سوی گل آمد بیا دامن کشان چون سِپندم بر سر، آتش نشان بنشین دمی چون سرشکم در کنار، بنشین نشان سوز نهان تا بهار د

همه شب نالم چونکه که غمی دارم که غمی دارم دلو جان بردی اما نشدی یارم یارم با ما بودی بی ما رفتی چو بوی گل به کجا رفتی تنها ماندم تنها رفتی چو کاروان رود فغانم از زمین بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم فتادم از پا به ناتوانی اسیر عشقم،چنانکه دانی رهایی از غم نمیتوانـــم تو چاره ای کن که می توانی گر ز دل بر آرم آ

ای ایران ای مرز پر گوهر ای خاکت سر چشمه ی هنر دور از تو اندیشه ی بدان پاینده بمانی تو جاودان ای دشمن از تو سنگ خاره ای من اهنم جان من فدای خاک پاک میهنم مهر تو چون شد ریشه ام دور از تو نیست اندیشه ام در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما پاینده باد خاک ایرا

بــــــــــــــــــــاز ای الهه ی نـــــــــاز با دل من بساز کین غم جانگداز بـــــــــــــــــــــرود زبرم گــــــــــــــــر دل من نیاسود از گناه تو بود بیــــــــا تـــــــــا ز سر گـــــــــــنهت گذرم بــــــــــــــاز می کنم دست یاری به سویت دراز بــــــــیـــــا تا غم خود را با راز و نیاز ز خـــــــــاطر ببرم