آکوردهای امیر علی بهادری

دوباره سرپام یه افتاده دیوونه پرواز که ترسی نداره از شب و رگبار با سکوتش بال میسازه از ترساش هر دفعه خوردم زمین خالی شد پشتم سریع دور تا دورم آیینه چیدم جنگیدم تنهایی و تنهایی کشیدم یادم نمیره روزای که شکستم اما هستم بازم ادامه میدم بازم ادامه میدم با اینکه نرسیدم تو این حال خاکستری دلخوشم که بارون بیاد آسمون آبی یعنی نور بعد تاریکیا گم شدم تا پ

تند رفتیم هر دوتامون رفتیم حد و قانون شکست بدون سنگ و باروت شکست هر چی که از اول بین ما بود شکست دنبالم نگرد تو دستای طوفانم مثلِ یه برگ زرد ، رویامونو سوزوند آخرش اون جنگ سرد تو این آواره سوخته کسی پیدام نکرد هیچی سر جاش نیست کو قصری که ساختیم ما همدیگرو داشتیم

همیشه با یه نگاه شروع میشه چیزی که فکرشو نمیکنی یه دفعه تنها آرزو میشه وقتی که بهارمون میشه تموم میرسه پاییز وسط راه میزنه سرما به رابطمون غریبه شدی با من کاش تورو زودتر میشناختم دیگه این حرفا بی فایده است حالا که همه چیمو باختم نبودی اونی که میگفتی ، من و تو ستارمون جفت نیست ،

دوباره تنگ شده دلم کاش بودی حرف میزدیم یکم آروم بشم با نگاه تو آروم بشی با صدای من از یادم هیچوقت نباید بری میخوام دوتایی باشیم مثل قبل باهمه فرق داری واسه من فرق داری واسه من دوباره برف دوباره شب سرده هوا بمون پیشم میدونی که عاشقتم نباشی دیوونه میشم واسه تو تنگ شده دلم کاش بودی حرف میزدیم یکم آروم بشم هرکاری بگی کردم گم شدم،پرت شدم و رفتم لابلای آدما شبیه تو اصلا ندیدم عزیزم این شهر برام غریبست بدون تو میخوام حتی فردارم نبینم