آکوردهای افشین مقدم

روزی که می خواستم از شهرتون برم پیشه هزاران چشم تو گریه میکردی میگفتی با حسرت دیگه بر نمی گردی دیگه بر نمی گردی گفتم که عمر این سفر کوتاه کوتاه گفتی که یاد من همیشه با تو همراه گفتم مبادا جای من را دیگری گیرد گفتی که منتظر ن

گذشته یه زخم پیر و کهنست خوب نمیشه تو ابرا یه ابره گریه سازه دور نمیشه یه مرغ جلده که هیچوقت نمیره یه دشت خشک که با اشک جون میگیره یه زنجیره یه بنده یه دیواره بلنده گذشته جنس کوهه مثل سنگه چه سخته چه سخته گذشتن از تو دیوار گذشته یه خوابه رسیدن

داره کم کم باز دلم دیونه میشه خونه ی دل مثل یک غم خونه میشه چشم من گریون تر از ابر بهارون اشک های من قد یک رودخونه میشه یه روزی تنگ غروب آسمون میرم از شهر تو ای نامهربون یه روزی تنگ غروب آسمون میرم از شهر تو ای نامهربون دل نشسته در غروب ماتم تو

روزی که میخواستم از شهرمون برم پیش هزاران چشم تو گریه میکردی میگفتی با حسرت دیگه بر نمیگردی گفتم که عمر این سفر کوتاهه کوتاهه گفتی که یاد من همیشه با تو همراهه گفتم مبادا جای من را دیگری گیرد گفتی که منتظر نشستن آخرین راهه

زمستون تن عریون باغچه چون بیابون درختا با پاهای برهنه زیر بارون نمیدونی تو که عاشق نبودی چه سخت مرگ گل برای گلدون گل و گلدون چه شبها نشستن بی بهانه واسه هم قصه گفتن عاشقانه چه تلخه چه تلخه باید تنها بمونه قلب گلدون مثل من که بی تو نش