محسن نامجو (زادهٔ ۱۴ اسفند ۱۳۵۴ در تربت جام) آهنگساز، خواننده، نوازندهٔ سهتار، دوتار، گیتار، و ترانهسرای ایرانی است. او هماکنون در نیویورک زندگی میکند. آموختن موسیقی و تحصیلات محسن نامجو آموزش موسیقی را از نوجوانی با نتخوانی و آواز آغاز کرد و سپس ردیف موسیقی ایرانی را ابتدا نزد رضا شاکری و سپس
زندگینامه محسن نامجو
محسن نامجو (زادهٔ ۱۴ اسفند ۱۳۵۴ در تربت جام) آهنگساز، خواننده، نوازندهٔ سهتار، دوتار، گیتار، و ترانهسرای ایرانی است. او هماکنون در نیویورک زندگی میکند. آموختن موسیقی و تحصیلات محسن نامجو آموزش موسیقی را از نوجوانی با نتخوانی و آواز آغاز کرد و سپس ردیف موسیقی ایرانی را ابتدا نزد رضا شاکری و سپس نصرالله ناصحپور آموخت. به گفتهٔ خودش، وی در هفده سالگی نواختن سه تار را نزد فرامرز شکرخواه فرا گرفتهاست، نامجو در دانشگاه تهران تحصیل کرده است.[۱] موسیقی محسن نامجو پس از کنسرتی در مؤسسه فناوری ماساچوست، ۱۹ نوامبر ۲۰۱۱. ویژگی کارهای نامجو «پیوند» است: پیوند سبکهای گوناگون موسیقی ایرانی و خارجی و تلفیق اشعار کلاسیک پارسی با شعرهایی که خود میسراید. در موسیقیهای او گوشههایی از سبکهای راک، سنتی، بلوز، جاز و محلی به گوش میرسد. شعرهای مولوی، حافظ، نیما یوشیج، خواجوی کرمانی، و جامی گرفته تا شاملو و براهنی در آثار او جای گرفتهاند که گاهی عباراتی کوچهبازاری در میان ابیات آنها اضافه شدهاست. او در این باره میگوید: «تلفیق از نظر من اپیدمی زمانهاست. تلفیق موسیقایی دو شکل دارد، یکی تلفیق ابزار است، مثلاً قرار دادن گیتار در برابر سهتار که چیز جدیدی نیست؛ و دیگری تلفیق گام که تا به حال کمتر در موسیقی ایران به آن پرداخته شده، مثلاً کافیست که دو نت از دستگاه شور حذف شود تا به گام بلوز برسیم.»[نیازمند منبع] بزرگان و متخصصان موسیقی ایران در مورد سبک موسیقی محسن نامجو هیچ نظری ارائه ندادهاند ولی بابک پیامی کارگردان ایرانی مقیم ایتالیا، دربارهٔ محسن نامجو و همکاریش با او میگوید: در این میان افتخار آشنایی با محسن نامجو را داشتم. هنرمندی ویژه از همه لحاظ. به نظر من محسن نامجو نه تنها در دنیای موسیقی نوآوری داشته بلکه در دنیای ادبیات موسیقی و شعر موسیقی هم نوآوریهای ویژه و قابل توجهی داشتهاست.[۲] سبک خاص محسن نامجو به علت عدم آشنایی مخاطبان خاص او با اصول اولیه موسیقی، نتوانسته توسط منتقدین مورد نقد سازنده قرار گیرد.[نیازمند منبع] در یکی دو نوبت جلسات نقد داخل ایران توسط هواداران محسن نامجو به هیاهو کشیده شد و جلسات به اجبار لغو گردیدند و خود محسن نامجو نیز در این باره سکوت کرد.[۳] یکی از دلایلی که به گفته خود نامجو باعث خلاقیت بیشتر او در زمینه موسیقی تلفیقی شدهاست ساز زدن با گروههای موسیقی زیرزمینی در مشهد و سپس تهران میباشد. از جمله میتوان به گروه ماد (عبدی بهروانفر، نوید اربابیان، علی باغ فر) و گروه پرساووس (مازیار محمدی، محمد قاسمی، شهرام لشگری) اشاره نمود.[۴] یکی از آهنگهای او با نام «بگو بگو» در جشنوارهٔ موسیقی وبگاه تهران اونیو در سال ۲۰۰۴ دوم شد. ملودی «مرغ شیدا»ی محسن نامجو برگرفته از ملودی «مردی که دنیا را فریفت» (The man who sold the world) دیوید بووی و همچنین ترانهای با خوانندگی داوود مقامی به همین نام است.
1
تعداد آکورد
19809
تعداد بازدید
12662
دانلود آکورد
0
آموزش آکورد